Το τραύλισμα και οι κοινωνικές προεκτάσεις
Το τραύλισμα είναι μια διαταραχή του λόγου, που επηρεάζει βαθιά την επικοινωνία του ατόμου με το περιβάλλον και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, πολλές φορές, με σοβαρές συνέπειες
Το τραύλισμα είναι μια διαταραχή του λόγου, που επηρεάζει βαθιά την επικοινωνία του ατόμου με το περιβάλλον και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, πολλές φορές, με σοβαρές συνέπειες
Η κατάχρηση εξουσίας και η υπέρβαση καθηκόντων είναι κάτι που βλέπουμε καθημερινά σε διάφορους ασθενείς, διαφόρων τάξεων και επαγγελμάτων
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
Ο νυχτερινός πόνος που εμφανίζεται απότομα κυρίως στα άκρα είναι νευροφυτικής αιτιολογίας και μπορεί να είναι ή τοπικής διαταραχής όπως συμβαίνει π.χ. με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κεντρικής όπως είναι με τα «ανήσυχα» πόδια.
Η άνοια σήμερα όπως έχουμε διδαχτεί εδώ στη Βιονευρολογική εμφανίζεται με πολλά πρόσωπα και είναι δυνατόν να έχει πολλές αιτιολογίες.
Κυριότερη αιτία του τρόμου είναι η ίδια υφή της αρρώστιας.
Όταν έχουμε την εμφάνιση διαταραχών της μνήμης και κυρίως με συνοδεία μιας απάθειας, έλλειψη επικοινωνίας, διαταραχών προσανατολισμού και πιθανόν κρίσεων πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με τη διάγνωση.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πέντε παράμετροι χαρακτηρίζουν τις παθολογικές φοβικές εκδηλώσεις.
Χωρίς αμφιβολία, τα συμπτώματα μέθης σε υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια για την κοινωνία μας.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο σε έναν άνθρωπο, ο οποίος υπόκεινται σε επιληπτικές κρίσεις και έχει ανάλογες εγκεφαλικές αλλοιώσεις, να βρει κανείς μια αυτόματη και εύκολη επικοινωνιακή δίοδο σε ότι αφορά την θεραπεία.
Οι υπνοβάτες υπάρχουν σε ένα μεγάλο ποσοστό στην κοινωνία.
Στην εκφύλιση, ανάπτυξη ακόμη και καταστροφή των νευρικών κυττάρων, πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζουν οι συνάψεις που βρίσκονται μεταξύ τους.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η καθημερινότητα της ζωής κατευθύνεται από τον εγκέφαλο, και έχει τη μορφή της συμπεριφοράς αυτής που καθορίζει ο εγκέφαλος του καθενός.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Οι παιδικές καταθλίψεις με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια, στην στρεσογόνο κοινωνία στην οποία βρισκόμαστε, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και κάτω από την μεγάλη ένταση, αυξάνονται ραγδαία.
Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλο πιο έντονα την ύπαρξη ενός «μαζικού» πανικού. Έχει μάλιστα πάρει τέτοιες εκτάσεις αυτός ο πανικός, ώστε όλα τα δυνατά επικοινωνιακά, κοινωνικά «τμήματα», δηλαδή η κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κρατικοί μηχανισμοί κ.λ.π., ασχολούνται με αυτό το πράγμα.
Οι μαθησιακές διαταραχές πλέον ανέρχονται περίπου στο 10% με 15% των παιδιών και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στην Βιονευρολογική, αυτό το ποσό τείνει να αυξάνεται.
Μια αγαπημένη συνήθεια των νευρολόγων ήταν να τοποθετούν λειτουργικά “κέντρα” στον εγκέφαλο, παραδείγματος χάρη το κέντρο της όρασης στον ινιακό λοβό, το κέντρο της ομιλίας Broka στο κροταφικό λοβό κ.λ.π..
Ο ρυθμός με τον οποίο καλπάζει η νευρολογική έρευνα όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς στην Βιονευρολογική είναι κυριολεκτικά κατακλυσμιαίως.