Όταν ο εγκέφαλος «αναζητά» τον εαυτό του
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.
Οι διαταραγμένοι βιορυθμοί και κυρίως του ύπνου, όπως έχουμε καταγράψει εδώ σε έρευνες στη Βιονευρολογική, μέσω του εικοσιτετραώρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, φέρνουν παχυσαρκία.
Έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ότι αφορά την διαδικασία του ύπνου, πιστοποιούν και τα δικά μας ευρήματα εδώ στη Βιονευρολογική, με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα), κατά την διάρκεια του ύπνου.
Όπως έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική και από τη διεθνή πλέον βιβλιογραφία είναι γνωστό ότι η διάγνωση της άνοιας αγγειακής αιτιολογίας ή τύπου Alzheimer είναι απολύτως εμπειρική διαδικασία.
Πρόκειται για την πιο δύσκολη κλινική μορφή της αμνησίας.
Σε διαταραχές της σπονδυλικής στήλης βλέπουμε στη βιονευρολογική τακτικά συνωδά συμπτώματα της λειτουργίας αφόδευσης και ούρησης.
Η διαδικασία εγκατάστασης μιας προοδευτικής παραπάρεσης σε ασθενείς με βλάβες της σπονδυλικής στήλης είναι ένα σύμπτωμα που αντιμετωπίζουμε τακτικά στη Βιονευρολογική.
Από τις περιπτώσεις που καθημερνά έχουμε στη Βιονευρολογική, έχει γίνει φανερό ότι το πρόβλημα των οστεοαρθρικών εκφυλίσεων, από την πολύ μικρή ηλικία του ατόμου (μέσα εικοσαετίας) είναι πλέον μια καθημερινή διαδικασία , η οποία μπορεί να αρχίσει με πολύ ελαφριά συμπτωματολογία, αλλά να επιδεινώνεται συνεχώς εάν δε ληφθούν τα ανάλογα κλινικά μέτρα.
Στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, έχουμε άμεσο επηρεασμό της μνημονικής διαδικασίας.
Η νόσος του Alzheimer προκαλείται από μια νευροεκφυλιστική εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, γνωρίζουμε έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφόρων ειδών φόβων και φοβίες.
Πρόκειται για μια παλιά διαπίστωση, αλλά ταυτόχρονα και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Στην Βιονευρολογική, εξετάζουμε κυρίως νευροφυσιολογικά αυτό το φαινόμενο σε περιπτώσεις ανορεξίας, βουλιμίας και διαταραχών της σίτισης.
Είναι ένας συνδυασμός, που λόγω του μεγάλου αριθμού ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας που επισκέπτονται την Βιονευρολογική, παρατηρούμε, κατά περιόδους, σε αυξημένο αριθμό, ιδιαίτερα όταν οι ασθενείς βρίσκονται κάτω από έντονο στρες, νέα ώση ή σωματική ταλαιπωρία.
Έχει πιστοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι το στρες αυξάνει τη συμπτωματολογία της νόσου του Alzheimer.
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι ουσιώδης για την καθημερινή πράξη.
Η έκσταση, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, είναι ένα από τα «φαβορί» εξαρτησιογόνα χάπια της νεολαίας.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε πολύ τακτικά και ιδιαίτερα σε νέους το πρόβλημα των επιπλοκών σε εξαρτησιογόνα.
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα πρέπει να γίνεται μια διερεύνηση του ιστορικού, σε ότι αφορά το άτομο και τις σχέσεις του με την κοινωνική ομάδα που το περιβάλλει.