Σκλήρυνση κατά πλάκας και εξέλιξη της νόσου
Σε παγκόσμιο ιατρικό επίπεδο υπάρχει η πεποίθηση ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Σε παγκόσμιο ιατρικό επίπεδο υπάρχει η πεποίθηση ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η γέφυρα του εγκεφάλου είναι ένα σημαντικό εγκεφαλικό κέντρο που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του εγκεφάλου και ουσιαστικά συνδέει τον ανώτερο εγκέφαλο και τη φαιά ουσία με τους σχηματισμούς που προέρχονται από το στέλεχος και από το νωτιαίο μυελό.
Κατά την εγρήγορση, δηλαδή κατά τη διάρκεια της μέρας, ο εγκέφαλος καταγράφει καινούργιες πληροφορίες.
Οι διαταραχές του ύπνου συνοδεύονται κατά κανόνα από ψυχιατρικά συμπτώματα όπως είναι οι καταθλίψεις, οι ψυχώσεις, οι νευρώσεις, η δυσθυμία κ.τ.λ..
Όσο η ηλικία περνάει και το γήρας έρχεται, ο ύπνος μειώνεται.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις του κακού ύπνου παρατηρούμε μία δυσλειτουργία του εγκεφάλου η οποία οδηγεί στην εκφύλιση των ζωτικών λειτουργιών του.
Στο στέλεχος του εγκεφάλου υπάρχουν νευρωνικά τόξα τα οποία ρυθμίζουν την αφύπνιση σε συγκεκριμένα στάδια του ύπνου.
Ο ύπνος αποτελεί ένα ενεργειακό φαινόμενο που κατευθύνεται από συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ιατρικές έρευνες, ο ύπνος διατελεί μία από τις βασικότερες λειτουργίες, σε ότι αφορά την εγκεφαλική λειτουργία˙ φροντίζει στα διάφορα στάδια και για όσο διαρκεί να «καθαρίζει» ο εγκέφαλος από τις μη απαραίτητες πληροφορίες.
Όσον αφορά την ανάγκη για ύπνο, στο νευρωνικό τόξο του ύπνου που βρίσκεται μεταξύ στελέχους και υποθαλάμου του εγκεφάλου, κύριος ρυθμιστής είναι οι ηλεκτρικές εκφορτίσεις ανάμεσα στα κύτταρα της περιοχής.
Τα τελευταία χρόνια νευροεπιστήμονες όλο και πιο τακτικά διατυπώνουν θεωρίες όσον αφορά τη σημασία και τη λειτουργία του εσωτερικού ρολογιού του βιορυθμού μας˙ πρόκειται για τη χρονική ρύθμιση μεταξύ ύπνου και αφύπνισης που πραγματοποιεί ο εγκέφαλος.
Ο διάσημος νευρολόγος – ψυχίατρος Constantin von Economo τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα ερεύνησε εντατικά μία κλινική μορφή εγκεφαλίτιδας, τη ληθαργική, και διαπίστωσε δύο νέα νευρωνικά τόξα: τα κέντρα του ύπνου και της επαγρύπνησης.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό νευρολόγο – ψυχίατρο Constantin von Economo, όταν τα κέντρα επαγρύπνησης προσβάλλονται από κάποια μορφή εγκεφαλικής ίωσης προκαλούν έλλειψη ύπνου με παράλληλη εμφάνιση παραλύσεων των μυών του προσώπου, ιδιαίτερα της οφθαλμικής περιοχής, και έντονη ανησυχία.
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ένα είναι σίγουρο: η έλλειψη ύπνου διαταράσσει σοβαρά την εγκεφαλική ισορροπία.
Τα τελευταία χρόνια οι νευροεπιστήμονες και οι νευροβιολόγοι συνηθίζουν να χρωματίζουν τα κύτταρα που ελέγχουν οι διάφορες ουσίες.
Στον εγκέφαλο υπάρχει διαχωρισμός περιοχών και νευρωνικών τόξων ανάλογα με τη λειτουργία που επιτελούν.
Μόρια εντός των νευρικών κυττάρων εκπέμπουν φως ανάλογα με τη διέγερσή τους.
Όπως έχουν δείξει οι οπτογενετικές έρευνες, τον τελευταίο καιρό μελετώντας τα διάφορα φάσματα του φωτός και τη δράση τους στον εγκέφαλο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ποιες αντιδράσεις προκαλούν σε γονίδια τα οποία χορηγούνται και πως αυτά επιδρούν στα νευρικά κύτταρα.
Η θεωρία του Charles ότι ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα τα εγκεφαλικά κύτταρα ανά μορφή και σχήμα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή φωτεινής ενέργειας άρχισε να εξετάζεται τα τελευταία χρόνια.