Παιδιά και στρες
Έρευνες κατέδειξαν ότι σε άτομα που έχουν παιδιά εμφανίζεται πολύ περισσότερο άγχος.
Έρευνες κατέδειξαν ότι σε άτομα που έχουν παιδιά εμφανίζεται πολύ περισσότερο άγχος.
Λαμβάνοντας σίελο και τοποθετώντας το σε μία οπή ειδικού μηχανήματος, μπορεί κανείς να μετρήσει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες.
Οι περισσότερες οργανικές παθήσεις επηρεάζονται από το μετατραυματικό σύνδρομο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί η ερώτηση εάν το νευρικό σύστημα επηρεάζει κάθε νοσολογική κατάσταση.
Οι έρευνες στην ιατρική έχουν δείξει ότι ο αυτοέλεγχος του ατόμου είναι δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ασθενειών.
Εδώ και αρκετά χρόνια η συνάφεια του θυρεοειδούς αδένα με το νευρικό σύστημα είναι γνωστή.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι καταστάσεις πανικού συμβαδίζουν με εξαρτήσεις από ουσίες.
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Αρκετές φορές ο εγκέφαλός μας διαθέτει πρωτόγονους μηχανισμούς αντίδρασης οι οποίοι προκαλούν διάφορες μορφές σοκ.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού αποτελεί σημαντικό προβληματισμό σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Είναι λογικό να διερωτόμαστε γιατί ορισμένες φορές αισθανόμαστε πανικό σε τέτοιο βαθμό που μας είναι αδύνατον να τον διαχειριστούμε.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο άνθρωπος αισθάνεται τρομερό πανικό ˙σαν να τον κυνηγάει ένα άγριο ζώο μέσα στο δάσος, για παράδειγμα μία αρκούδα.
Κλινικά όταν οι νευρολόγοι – ψυχίατροι πρέπει να κουράρουν φοβικούς ασθενείς που βρίσκονται στο στάδιο πανικού, όλοι επικεντρώνουν την προσοχή τους στο να επέμβουν άμεσα όχι μόνο για να μειώσουν την ένταση αλλά και για να περιορίσουν τη διάρκεια εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων.
Όταν εμφανίζεται πανικός στην καθημερινότητά μας υπάρχουν δύο βασικές αντιδράσεις και είναι οι εξής: η φυγή ή η παραμονή.
Η έλλειψη αυτοελέγχου είναι το κύριο χαρακτηριστικό κριτήριο κάθε παθολογικής ψυχιατρικής συμπεριφοράς.
Όταν κανείς χάνει τον αυτοέλεγχό του, το πρώτο βήμα αυτοσυγκράτησης είναι η συγκρότηση της σκέψης του έτσι ώστε να μπορέσει να εκτιμήσει την κατάσταση ή τις καταστάσεις που τον οδηγούν στην απώλεια του αυτοελέγχου.
Η άμεση λύση για την επαναφορά του αυτοελέγχου είναι η γνώση της λειτουργίας του.