Η «βαριεστιμάρα» του μυαλού
Ορισμένα κύτταρα, μέσα στον εγκέφαλο, έχουν πάντοτε μια έντονη διεγερτικότητα, όταν ο εγκέφαλος βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.
Ορισμένα κύτταρα, μέσα στον εγκέφαλο, έχουν πάντοτε μια έντονη διεγερτικότητα, όταν ο εγκέφαλος βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.
Στον εγκέφαλο παρατηρείται σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις, όπως αυτής της εικοσιτετράωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής, που εφαρμόζεται εδώ στη Βιονευρολογική, τακτικά το φαινόμενο της «αυθόρμητης» διέγερσης κάποιων νευρώνων στον εγκέφαλο.
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε εξετάζουμε διεξοδικά τους ασθενείς που έρχονται με διαταραχές πανικού, κυρίως, προσπαθώντας να εντοπίσουμε την αφετηρία αυτών των συμπτωμάτων.
Μια διαρκής μονοτονία, που επιβάλλεται στην εγκεφαλική λειτουργία π.χ. μέσω αισθητηριακής ή άλλης εγκεφαλικής απομόνωσης από διάφορα ερεθίσματα, οδηγεί στη μείωση της αντίληψης και δημιουργεί έντονες παραισθήσεις, καθώς επίσης και αποδυναμώνει την δύναμη της σκέψης.
Νέες έρευνες, που έρχονται κυρίως από τη Γαλλία, έχουν δείξει κάτι που έχουμε παρατηρήσει και αρκετές φορές έχει δημοσιευτεί από τους συνεργάτες της Βιονευρολογικής.
Σε ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις εγκεφαλογραφήματος, εικοσιτετράωρης καταγραφής, εδώ στην Βιονευρολογική, πιστοποιούμε όλο και τακτικότερα κάτι που ήδη είναι γνωστό ˙ότι σε περιπτώσεις ταραγμένου βιορυθμού και ιδιαίτερα με την εμφάνιση κρίσεων αϋπνίας, ανεβαίνει πάρα πολύ ο κίνδυνος της εμφάνισης διαβήτη.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Η γκρελίνη είναι μια ορμόνη που περιέχεται στο αίμα και ανάλογα με την περιεκτικότητα της ρυθμίζει και το αίσθημα της πείνας.
Εδώ στη Βιονευρολογική τις περιπτώσεις παχυσαρκίας τις αναλύουμε διεξοδικά, θεωρώντας ότι πρόκειται, κατά κύριο λόγο, για ένα φαινόμενο μετά από πρόβλημα εγκεφαλικής λειτουργίας.
Πρόκειται για μια σπάνια, κεντρικής εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, διαταραχή, που εκδηλώνεται όμως με περιφερική αδυναμία και εστιακή δυστονία κατά το γράψιμο.
Έχουμε διδαχτεί από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ότι η αδυναμία μπορεί να είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα και να έχει την «πρωτοκαθεδρία» από άλλα σε εμφάνιση πολλών κλινικών καταστάσεων.
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Το ψυχιατρικό ιστορικό πρέπει πάντοτε, σε όλους τους ασθενείς, να λαμβάνεται υπόψη.
Πολλές φορές έχουμε ασθενείς, οι οποίοι παραπονιούνται για περιοδική εμφάνιση ή σταδιακή άνοδο κάποιας μορφής αδυναμίας, κατά τη διάρκεια μιας πράξης.
Στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε, όταν παρουσιάζονται ασθενείς οι οποίοι επικαλούνται «άτυπη» αδυναμία, να κάνουμε έναν πλήρη έλεγχο, άμεσο όμως, σε ότι αφορά την αρμονία των κινήσεων.
Το αίσθημα αδυναμίας βάδισης και βαριά πόδια μετά από περπάτημα χωρίς συνοδό εμφανίζεται τακτικά σε ασθενείς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, με σκλήρυνση κατά πλάκας ή μυασθένεια.
Είναι ένα φαινόμενο που τουλάχιστον εδώ στους δικούς μας ασθενείς στη Βιονευρολογική παρουσιάζεται τακτικά, περιοδικά ή και σταθερά.
Κυρίως έγκυες γυναίκες ή παχύσαρκα άτομα εντοπίζουμε τακτικά στη Βιονευρολογική και χρειάζεται να λύσουμε ηλεκτρομυογραφικά τα συμπτώματα εγκλωβισμού νεύρου.
Διαπιστώνουμε σε τακτικές εξετάσεις ανθρώπων με ανάλογα προβλήματα εδώ στη Βιονευρολογική, πόσο ουσιώδης είναι ο εντοπισμός της δυσλειτουργίας της αδυναμίας κάποιων άκρων.
Η «πτώση ποδός» εμφανίζεται τακτικά και πολλές φορές μπορεί να περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα απαρατήρητη, όταν είναι ήπιας συμπτωματολογίας.