Θεραπεία του πόνου και νέες εφαρμογές
Από την εποχή του Ιπποκράτη, οι γιατροί είναι συνεχώς σε μία προσπάθεια να βρουν λύσεις για καινούργιες αναλγητικές εφαρμογές στους έντονους πόνους.
Από την εποχή του Ιπποκράτη, οι γιατροί είναι συνεχώς σε μία προσπάθεια να βρουν λύσεις για καινούργιες αναλγητικές εφαρμογές στους έντονους πόνους.
Επειδή τα περιστατικά του χρόνιου λουμπάγκο, δηλαδή των επώδυνων συνδρόμων στη μέση, αυξάνονται συνεχώς, τα τελευταία χρόνια καινούργια θεραπευτικά σχήματα έχουν αναπτυχθεί.
Επιληψία, δεν «καταλαβαίνεις» τι βλέπεις και δεν θυμάσαι Είναι πολύ φυσιολογικό κάτω από τέτοιες καταστάσεις ο εγκέφαλος δια της διέγερσης ενός παθολογικού κυττάρου ακόμη και από την περιφέρεια προς τον εγκέφαλο φτάνοντας στο σίγμα να δημιουργεί τέτοια αναταραχή όπου προκύπτουν κρίσεις. Ο ασθενής είναι σε κατάσταση αφύπνισης βλέπει ακούει, αλλά δεν αντιλαμβάνεται λόγω ενεργοποίησης του […]
Πολυμορφισμός γονιδίων και νευρολογικές παθήσεις Στον εγκέφαλο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας καθώς επίσης και στην μετέπειτα εξέλιξή του στα διάφορα στάδια της ανάπτυξης του, η βασική λειτουργία είναι η σωστή επικοινωνία κωδικοποιημένων πρωτεϊνών από τα γονίδια σε σχέση με τους υποδοχείς. Τα γονίδια βέβαια, όπως τώρα γνωρίζουμε με τις σύγχρονες έρευνες, παρουσιάζουν έναν […]
Νευροδιαβιβαστές και το σύστημα «κλειδί-κλειδαριά» Στον εγκέφαλο, ήδη από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του υπάρχουν άπειροι νευρο-υποδοχείς οι οποίοι ενεργοποιούνται μόλις μία πρωτεΐνη, η λεγομένη νευροδιαβιβαστής, κωδικοποιημένη από ένα γονίδιο, εισέλθει μέσα τους. Μπορούμε να φανταστούμε σαν το κλειδί που εισέρχεται μέσα στην κλειδαριά και μπορεί ανάλογα να την ανοίξει ή να την κλείσει. […]
Γενετική διαταραχή διαύλων ιόντων και νευρολογικές αρρώστιες Οι συνάψεις των νευρικών κυττάρων αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα για τις νευρολογικές λειτουργίες και κατ’ επέκταση τις νοσηρές καταστάσεις. Στις συνάψεις, διαταραχές σε ιόντα, κύτταρα, νευροδιαβιβαστές, υποδοχείς, γονιδιακούς κωδικούς κλπ, μπορεί να προκαλέσουν δυσλειτουργίες τοπικά, που ραγδαία προσβάλλουν όλο το νευρικό σύστημα. Στην αρχή με τη μορφή παθολογικών εκφορτώσεων […]
Από το ξεκίνημα της ιατρικής και των θεραπειών της για τον πόνο είναι γεγονός ότι το έγκαιρο «μπλοκάρισμα» της επώδυνης διαταραχής παίζει μεγάλο ρόλο στη θεραπεία.
Η μορφίνη και τα παράγωγά της είναι ουσιαστικά και αποτελεσματικά αναλγητικά φάρμακα αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες και κυρίως όσον αφορά τη λειτουργία του εντέρου και της αναπνοής.
Τα παράγωγα του οπίου, κυρίως η μορφίνη, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις βαριές περιπτώσεις άλγους στην ιατρική, έχουν συγκεκριμένη δράση εντός του νευρικού συστήματος.
Παρόλο που πλέον γνωρίζουμε ότι προκαλεί έντονο πόνο μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος, η καψαϊκίνη έχει ανακαλυφθεί τελευταία ότι μπορεί να δρα και αναλγητικά.
Ο μαραθωνοδρόμος ύστερα από ένα σημείο εντατικού τρεξίματος καταλαμβάνεται από μία έντονη ευφορία.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα της παπαρούνας σαν φάρμακα κυρίως για τον πόνο και τις αϋπνίες.
Οι τριπτάνες είναι φάρμακα που εξελίχθηκαν την τελευταία δεκαετία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα των ημικρανιών.
Η ακριβής αιτία και ο τρόπος λειτουργίας της παθογένειας του κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου παραμένουν μέχρι στιγμής όχι εντελώς ξεκαθαρισμένα
H χορεία Minor παρουσιάζεται σε πρόσωπα τα οποία έχουν μια προδιάθεση για αυτή την ασθένεια
O συμπαθητικομιμητικός πόνος, σε αντίθεση με το νευροπαθητικό πόνο που προέρχεται κυρίως από υποδοχείς του νευρικού συστήματος, προκύπτει από αισθητικά και συμπαθητικά νεύρα
Τελευταίες έρευνες έχουν δείξει, πράγμα που προκύπτει επίσης και εδώ στη Βιονευρολογική από την ανάλυση ιστορικών με ανθρώπους, που έχουν γαστρεντερικά προβλήματα, ότι πραγματικά είναι ένα είδος «μνήμης» που αναπτύσσεται στο στομάχι και στα έντερα
Οπωσδήποτε το σεξ, και μάλιστα το καλό σεξ, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την αίσθηση της ευεξίας, που είναι απαραίτητη για την ευχαρίστηση της ζωής
Στην Βιονευρολογική, εδώ και καιρό, ασχολούμαστε σε ότι αφορά την μετάδοση του άγχους και του φόβου μέσω χημικών σημάτων στα φοβικά άτομα.
Καινούργια πειράματα και σε παρατηρήσεις που έχουν γίνει, όπως και εμείς διαπιστώσαμε εδώ στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έρχεται το πρώτο μέρος του εγκεφάλου να «βοηθήσει» έντονα το άλλο όταν έχει πρόβλημα.