H διάγνωση της τελικής φάσης της νόσου της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας οπωσδήποτε χρειάζεται αυτοψία εγκεφάλου και πιστοποίηση, πέρα από τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα
Η εμφάνιση δυσκινησιών, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, είναι μια καθαρά εξωπυραμιδική διαταραχή στη χορήγηση αντιχολινεργικών φαρμάκων
Επιληψία και κρυμμένοι ιοί Το κρυφτούλι κάποιων ιών στο νευρικό σύστημα όπως πχ των ερπητοϊών είναι γνωστό. Οι ιοί αυτοί μπορούν για πολύ καιρό να μείνουν εντός του κεντρικού νευρικού στστήματος “ακίνητοι” περιμένοντας την ευκαιρία να ενεργοποιηθούν ή και ανάλογα με την περίπτωση να χαθούν. Στη δεύτερη περίπτωση είναι αρκετές φορές και το φαινόμενο που […]
Ριτουξιμάμπη και επιληψία. Η ριτουξιμάμπη είναι ένα από τα τελευταία ευρέως διαδεδομένα φάρμακα των υβριδικών μονοκλεονικών αντισωμάτων. Γίνεται ευρεία χρήση του, τόσο στα λεμφώματα, καρκίνους, αυτοάνοσα νοσήματα και κυρίως με άλλους συνδυασμούς στα διάφορα επώδυνα ρευματοειδούς προέλευσης νοσήματα. Σειρές εγκεφαλογραφικών εξετάσεων έχουν πιστοποιήσει την τακτική εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων όταν γίνεται η χρήση αυτού του φαρμάκου. […]
Η τέχνη του να εμβαθύνεις στην ψυχή του άλλου είναι σήμερα ένα θαυματουργό φάρμακο.
Η μορφίνη και τα παράγωγά της είναι ουσιαστικά και αποτελεσματικά αναλγητικά φάρμακα αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες και κυρίως όσον αφορά τη λειτουργία του εντέρου και της αναπνοής.
Η έγχυση των οπιοειδών στο νωτιαίο μυελό μέσω της οσφυονωτιαίας παρακέντησης είναι σε πάρα πολλές περιπτώσεις η καταλληλότερη μέθοδος για την αντιμετώπιση του πόνου.
Η λοραταδίνη είναι ένα αντισταμινικό φάρμακο το οποίο παράχθηκε μετά από πολλές έρευνες.
Ο WilliamMolinet ήταν ένας νεαρός Γάλλος ο οποίος πέθανε κάτω από δύσκολες συνθήκες μετά τη λήψη ενός δοκιμαστικού φαρμάκου για τους πονοκεφάλους.
Ο Ελβετός καθηγητής Martin Schwab μετά από τριάντα χρόνια προσπάθειας κατόρθωσε και απομόνωσε μία πρωτεΐνη που παίζει σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος μετά από τραύμα στη σπονδυλική στήλη.
Αφού οποιοδήποτε νέο φάρμακο δοκιμασθεί για αρκετά χρόνια στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα, κυρίως πιθήκους, αρχίζει η διαδικασία δοκιμής σε ανθρώπους.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Στις 14.1.2016 και ενώ στην περιοχή της Πάτρας υπάρχει έντονη αναζήτηση της αιτίας αύξησης των περιστατικών της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) στην περιοχή, εμφανίζεται στον Τύπο ένα συνταρακτικό νέο˙ ανακοινώνεται πως στο νοσοκομείο της Ρεν στη Γαλλία, έξι άρρωστοι έφτασαν στα επείγοντα μετά τη λήψη δοκιμαστικού φαρμάκου με ιδιότητες τροποποίησης του αμυντικού μηχανισμού του ατόμου.
Κάθε νέο φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας χρειάζεται περίπου 12 χρόνια για την ανάπτυξή του.
Όταν κανείς διαπιστώνει φαινόμενα συσσώρευσης περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ) και μάλιστα με αυξητική τάση, γνωρίζοντας τις συνέπειες τον καταλαμβάνει πανικός.
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Η ιντερφερόνη είναι ένα φάρμακο που δίνεται κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας σε μεγάλες ποσότητες.
Η ιντερφερόνη είναι ένα φάρμακο το οποίο δίνεται σε πολλές νευρολογικές ασθένειες και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τελευταία ένα καινούργιο φάρμακο, συγκεκριμένα το πεπτίδιο NAP1-40, έχει αναπτυχθεί και κυκλοφορήσει στην αγορά· πρόκειται για μια ουσία συγκεκριμένου πεπτιδίου, Αμερικάνικης προέλευσης, η οποία έχει μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή δυνατότητα σε ότι αφορά τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος