Αμυλοείδωση και νευρικό σύστημα
Η αμυλοείδωση είναι χαρακτηριστική νόσος που προσβάλλει, μεταξύ των άλλων, και το περιφερικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η αμυλοείδωση είναι χαρακτηριστική νόσος που προσβάλλει, μεταξύ των άλλων, και το περιφερικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το χαρακτηριστικό των «μπλε» δαχτύλων που συνοδεύεται από ζάλη, πόνους στα χέρια και δυσκαμψία των άκρων είναι χαρακτηριστικό σαν ένα στάδιο της ασθένειας της σκληροδερμίας.
Έχει πιστοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι το στρες αυξάνει τη συμπτωματολογία της νόσου του Alzheimer.
Η έκσταση, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, είναι ένα από τα «φαβορί» εξαρτησιογόνα χάπια της νεολαίας.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε πολύ τακτικά και ιδιαίτερα σε νέους το πρόβλημα των επιπλοκών σε εξαρτησιογόνα.
Η επιληψία είναι καταρχήν μια «ενοχλητική» αρρώστια με ποικιλία κρίσεων και κινδύνων.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο σε έναν άνθρωπο, ο οποίος υπόκεινται σε επιληπτικές κρίσεις και έχει ανάλογες εγκεφαλικές αλλοιώσεις, να βρει κανείς μια αυτόματη και εύκολη επικοινωνιακή δίοδο σε ότι αφορά την θεραπεία.
Πολλές φορές ο συνδυασμός διαταραχές συνείδησης με υπερευαισθητική ακοή και επιθετικές τάσεις ή επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται τακτικά σαν ένα σύνδρομο, το οποίο έχουμε δει και στην Βιονευρολογική.
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.
Μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων και κυρίως αυτές που προέρχονται από το κροταφικό λοβό, όπως και οι μυοκλονίες, κατά κανόνα όπως έχουμε πιστοποιήσει και στην Βιονευρολογική, έχουν μια στενή σύνδεση με νευροψυχιατρικές εκδηλώσεις και κυρίως σε ότι αφορά συναίσθημα και συμπεριφορά.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Η επιληψία μπορεί να είναι ένα παιχνίδι της λειτουργίας τμημάτων του εγκεφάλου που εναλλάξ να παρουσιάζεται σε διάφορα σημεία, διαφορετικό χρόνο με διαφορετική ένταση.
Σχεδόν κατά κανόνα, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, οι συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, οποιαδήποτε μορφή και αν έχουν, πάντα συμβαδίζουν με μια νευρολογική συμπτωματολογία.
Πολλές φορές στην Βιονευρολογική, φαινομενικά ελαφρά και απλά νοσήματα π.χ. αυχενικό σύνδρομο, παρουσιάζουν ταυτόχρονα έντονες διαταραχές κινητικού, αισθητικού ή και αισθητηριακού χαρακτήρα.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις κακού ύπνου μπορούμε να έχουμε πάρα πολλές παρεκτροπές.
Χωρίς αμφιβολία στον ύπνο, και μάλιστα στο βαθύ ύπνο και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε υπνοβασία, υπάρχουν σαφώς στοιχεία εμφάνισης βίαιων κινήσεων ή και πράξεων ακόμη.
Οι νέες διαγνωστικές μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό, όπως είναι η πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλική καταγραφή με βιντεοσκόπηση, έδωσε μια νέα ώθηση στην διαγνωστική διευκρίνιση του προβλήματος της υπνοβασίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.