Το υπερκινητικό παιδί και οι εγκεφαλικές ιώσεις
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση της προσοχής είναι ένα τεράστιο σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση της προσοχής είναι ένα τεράστιο σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα
Η χρήση των τεχνικών του biofeedback σε διάφορες ιατρικές ειδικότητες, κυρίως όμως νευροψυχιατρικές, ψυχοαναλυτικές και μυοσκελετικών νοσημάτων π.χ. ρευματολόγος, έχει πάρει μια τεράστια έκταση
Εδώ στη Βιονευρολογική, ένα βασικό στοιχείο της νευροψυχιατρικής εξέτασης είναι η εστίαση στη συνειδητή προσοχή, που δείχνει ο ασθενής
Από την παιδική ηλικία, μικροτραύματα, τόσο σε τροχαία όσο και σε άλλα ατυχήματα ή ακόμη σε αθλητικές δραστηριότητες ή και σε παιχνίδια αποτελούν τη συνήθη κατάσταση στην παιδική ηλικία
Η όξυνση ενός ψυχωτικού επεισοδίου, ώστε να γίνει κλινικά αντιληπτή, έρχεται σε ένα κορυφαίο σημείο της κλινικής εικόνας
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, δυο είναι οι λόγοι που το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και δη το πολύωρης καταγραφής δεν είναι πλέον ρουτίνα, σε όλα τα νοσοκομεία και σε πάρα πολλές ειδικότητες που είναι παραπάνω από αναγκαίο
Σε όλα αυτά τα χρόνια για τα παιδιά με διάσπαση της προσοχής και υπερκινητικότητα που έχουμε εδώ στη Βιονευρολογική, και με τις δικές μας αναλύσεις και έρευνες, έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει ένα πολύ ισχυρό στοιχείο γονιδιακής προδιάθεσης για την εμφάνιση αυτής της κλινικής εικόνας
Λόγω του ότι το φαινόμενο των υπερκινητικών παιδιών με διάσπαση της προσοχής αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, ήταν επόμενο και πολλά μεγάλα πανεπιστήμια, καθώς επίσης και ερευνητικά ιδρύματα να στρέψουν την προσοχή τους στην κατεύθυνση αυτή και ιδιαιτέρα στο γεννητικό παράγοντα, που παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην περίπτωση της ασθένειας αυτής
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή είναι μια ουσία που μεταβιβάζει βιοχημικά τη νευρική διέγερση από το ένα εγκεφαλικό κύτταρο στο άλλο
Το σύνδρομο Κόρσακοφ είναι ένα χαρακτηριστικό νευρολογικό νόσημα, το οποίο προκαλείται, κατά κύριο λόγο, από αβιταμίνωση, μετά από χρόνιο αλκοολισμό
Υπάρχουν άτομα, τα οποία μπορούν βιωματικά να αισθανθούν και να συνειδητοποιήσουν ερεθίσματα, διαφόρου τύπου
Στην Ιατρική πολλές φορές για να καταλάβουμε ένα πράγμα ή μια νοσηρή ακόμη και φυσιολογική κατάσταση, πρέπει να ξεκινήσουμε αντίστροφα
Προκειμένου να εκφραστεί ένας λόγος ή μια ιστορία από κάποιον άνθρωπο, πρέπει να ενεργοποιηθούν ορισμένα εγκεφαλικά κέντρα, που θα συνδυάσουν μνήμη, λόγο, έκφραση και πίστη
Στην εκφορά του λόγου και των πραγματικών γεγονότων και βιωμάτων του ατόμου προς τρίτους, υπάρχει μια συνεργασία των ημισφαιρίων του εγκεφάλου, αριστερά και δεξιά
Η μυθοπλασία είναι από τη δομή της λέξης, όπως καταλαβαίνουμε, η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ο ασθενής εξηγεί μια μη πραγματικότητα σαν να είναι αλήθεια και ο ίδιος το πιστεύει
Υπάρχει μια ψυχιατρική εικόνα, η οποία πραγματικά είναι άκρως ενδιαφέρουσα και χρήζει ανάλυσης˙ πρόκειται για ψυχιατρικές ασθένειες, μερικές φορές όμως και αρκετές οργανικές παθήσεις, που εμφανίζουν τη λεγόμενη pseudologia fantastica
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Πολλές φορές παρατηρούμε, σε ασθενείς με νευρολογικά νοσήματα αλλά και κατά τα άλλα πολλές φορές σε υγιείς ανθρώπους, ότι «αναγκάζονται» να εξηγήσουν πράγματα που δεν υπάρχουν και είναι απόλυτα στη σφαίρα του μύθου
Όσο πιο πολύ μεγαλώνει η εμπειρία γύρω από τις ψυχώσεις, τόσο περισσότερο γίνονται νέες αναλύσεις και καινούργιες «αρχειοθετήσεις», σχετικά με την προέλευση του