Ενέργεια και σύνδρομο Parkinson
Στην εμφάνιση της νόσου του Parkinson, η «κυτταρική ενέργεια» παίζει έναν από τους βασικούς ρόλους.
Στην εμφάνιση της νόσου του Parkinson, η «κυτταρική ενέργεια» παίζει έναν από τους βασικούς ρόλους.
Καταλυτικό ρόλο στη θεραπεία της νόσου του Parkinson παίζει ο λεγόμενος εγκεφαλικός αιματικός φραγμός· πρόκειται για ένα δίκτυο κυττάρων που περιβάλλει το νευρικό σύστημα και αφήνει επιλεκτικά μόνο ορισμένες ουσίες να έρθουν σε επαφή με το αίμα και τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson χρησιμοποιούνται διάφοροι «δούρειοι ίπποι».
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Ο θάλαμος είναι η περιοχή εκείνη του εγκεφάλου που «δέχεται» την ντοπαμίνη και μέσω αυτής ρυθμίζει τα ερεθίσματα που φτάνουν στα άκρα.
Ο θάλαμος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου πάνω ακριβώς από τα βασικά γάγγλια που ρυθμίζουν την έκκριση της ντοπαμίνης.
Η μέλαινα ουσία είναι ένας συνδυασμός φαιόχρωμων κυττάρων στον εγκέφαλο, στην περιοχή των βασικών γαγγλίων, όπου συγκεντρώνεται μια ουσία που λέγεται μελανίνη σε υψηλό βαθμό.
Η μελατονίνη είναι μια ουσία που χαρακτηρίζεται ως διαβιβαστής, δηλαδή σαν «ταχυδρόμος» μεταφέρει μια κυτταρική εντολή.
Το σύνδρομο Stiff-man, που προέρχεται από την αγγλική λέξη stiff που σημαίνει «σκληρός», είναι αυτό που ελληνικά αποκαλούμε «σκληρό προσωπείο»
Η ακριβής αιτία και ο τρόπος λειτουργίας της παθογένειας του κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου παραμένουν μέχρι στιγμής όχι εντελώς ξεκαθαρισμένα
Η εμφάνιση δυσκινησιών, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, είναι μια καθαρά εξωπυραμιδική διαταραχή στη χορήγηση αντιχολινεργικών φαρμάκων
Υπάρχει μια περιοχή στον εγκέφαλο, όπου διάφοροι εγκεφαλικοί σχηματισμοί δημιουργούν ένα συνδυασμό μεταξύ τους, ο οποίος έχει σαν λειτουργία την κίνηση και την αρμονία των άκρων και της κεφαλής
Εάν θεωρητικά αφήσουμε δυο ευθείες, μια οριζόντια και μια κάθετη γραμμή, μέσα στο «κέντρο» του εγκεφάλου, εκεί που συναντώνται είναι τα λεγόμενα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου
Γκρελίνη, λεπτίνη, ινσουλίνη, ντοπαμίνη κ.τ.λ. παίζουν ένα ρόλο στη δημιουργία της όρεξης και του κορεσμού
Γνωρίζουμε από πολλά χρόνια ότι στο κέντρο του εγκεφάλου υπάρχει ένας μηχανισμός επιβράβευσης και ηδονής
Το πάρκινσον είναι μια από τις περιπτώσεις, που μπορεί να εμφανίσει γενικευμένο τρόμο ή σε κάποιο μέλος ή συνδυασμό
Σχεδόν στο μέσο του εγκεφάλου, και στα δυο ημισφαίρια υπάρχουν τα λεγόμενα βασικά γάγγλια
Σε όλο τον κόσμο τα τελευταία σαράντα χρόνια, το αγαπημένο νευρολογικό μοντέλο ήταν για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Ναι, οπωσδήποτε.
Άνθρωποι που «πάσχουν» από αυτή την τάση έχουν κατά βάση έναν καταθλιπτικό χαρακτήρα, εναλλασσόμενο με υπομανιακές φάσεις