Τι είναι το Copaxone;
Το Copaxone αποτελεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα το οποίο έχει κυκλοφορήσει για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Το Copaxone αποτελεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα το οποίο έχει κυκλοφορήσει για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Τα τελευταία χρόνια η ουσία Glatiramer acetate, γνωστή ως το φαρμακευτικό σκεύασμα Copaxone, χρησιμοποιείται εκτεταμένα για την αντιμετώπιση της έντονης συμπτωματολογίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Μια συσσώρευση παθολογικών περιστατικών που αφορά τη θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια αναφέρθηκε τα τελευταία χρόνια στις Ευρωπαϊκές κλινικές, αναγκάζοντας έτσι τον Ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων να προβεί σε μια ανακοίνωση σχετικά με τα διάφορα φάρμακα που περιέχουν την ιντερφερόνη Β.
Η νευρογλοία είναι ένας κυτταρικός σχηματισμός εντός του εγκεφάλου, ο οποίος έχει αναλάβει κυρίως την απομάκρυνση εκφυλιστικών και λοιμωδών παραγόντων.
Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Οι νευρικοί άξονες περιβάλλονται από τη μυελίνη, η οποία αποτελείται από ομόκεντρες περιτυλίξεις των μεμβρανών των κυττάρων της νευρογλοίας
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Λυκοειδής σκλήρυνση είναι ένας τίτλος που χρησιμοποιείται από το 1972 μετά από μια έρευνα που έκαναν, σε ότι αφορά βιβλιογραφικά σημειώματα, Αμερικάνοι ερευνητές και δημοσιεύτηκε σε νευρολογικό περιοδικό
To σύνδρομο Devic’s απαντάται σαν αυτόνομη κλινική οντότητα αρκετά τακτικά από γιατρούς που ασχολούνται με το κεφάλαιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Αυτοαντιγόνα και κατ’ επέκταση αυτοαντισώματα είναι ουσίες που παράγονται από τον ίδιο τον οργανισμό και προκαλούν κάθε φορά ειδικά νοσήματα, τα οποία λέγονται αυτοάνοσα νοσήματα
Ο τίτλος «ανοσοανεπάρκεια» σημαίνει ελαττωμένη άμυνα του οργανισμού και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική είναι ένα από τα ουσιαστικότερα κεφάλαια αυτού του κλάδου
Το 1993 δημοσιεύτηκε μια έρευνα του γιατρού Kepes σε Αμερικάνικο περιοδικό σχετικά με τις μονήρεις απομυελινωτικές εστίες που έχουν κλινική συμπεριφορά εγκεφαλικού όγκου
Με σιγουριά πρόκειται για μια τραγική κλινική εικόνα, η οποία προέρχεται μετά από εγκεφαλική λοίμωξη με έντονα στοιχεία φλεγμονής
Η λευκή ουσία κατά 50% περισσότερο είναι δομικό στέλεχος του εγκεφάλου
Πολλές νευρολογικές παθήσεις μπορούν να προκαλέσουν τη διαταραχή της υπερακουσίας, όπου κανείς δεν αντέχει συνηθισμένους ήχους, όταν ξεπεράσουν κάποιο «κατώφλι»
Οι παροξυσμοί δυστονικοί σπασμοί είναι συνηθισμένοι στην εγκάρσια μυελοπάθεια, πολύ πιο τακτικά από ότι είναι στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Βέβαια, γενικά όσο πιο ελαφριά είναι η συμπτωματολογία, από ότι ξέρουμε στη Βιονευρολογική, στις περιπτώσεις των απομυελινωτικών νοσημάτων και ιδιαίτερα της σκλήρυνσης κατά πλάκας, τόσο καλύτερη είναι και η πρόγνωση
Εκείνο που είναι η μεγαλύτερη κλινική διαταραχή, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική στα διάφορα απομυελινωτικά σύνδρομα με κυρίαρχο αυτό της σκλήρυνσης κατά πλάκας, είναι η απώλεια της ικανότητας στο να εκτελεστούν διάφορες κινήσεις
Συνήθως, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, εξέλιξη ενός απομυελινωτικού συνδρόμου και κυρίως με τη μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας, έχει μια άμεση εξάρτηση από τον τρόπο ζωής του καθενός και κάτω από όποια πίεση και ένταση της καθημερινότητας αυτός ζει