Η αντίσταση στην ινσουλίνη και οι κολλαγονώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος
Η αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι συνοδό φαινόμενο πάρα πολλών ασθενειών
Η αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι συνοδό φαινόμενο πάρα πολλών ασθενειών
Η αντίσταση στην ινσουλίνη κρύβεται πίσω από πάρα πολλές νευροψυχιατρικές ασθένειες που ματαίως και για πολύ καιρό προσπαθούνε, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, να τις αντιμετωπίσουν με τη λύση των ψυχοφαρμάκων
Στη Βιονευρολογικη, σχεδόν σε κάθε ασθενή, αναπτύσσοντας το ιστορικό του, προσπαθούμε να βρούμε σε ποιά κατάσταση είναι το ζάχαρο του αίματος και αν υφίσταται σε αυτόν μια αντίσταση προς την ινσουλίνη ή όχι
Η αντίσταση στην ινσουλίνη έχει σαν αποτέλεσμα μια ραγδαία αύξηση της νυχτερινής κορτιζόλης, η οποία έχει σαν συνέπεια, λόγω της ανατολής που προκαλεί στην έκκριση μιας ορμόνης για τον ύπνο, της μελατονίνης, να μην αφήνει το άτομο να κοιμηθεί
Η περίπτωση της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι ένας φανταστικός παράγοντας για τη ρύθμιση του ύπνου
Ψάχνοντας με επιμέλεια τα ιστορικά των ασθενών, που τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει λόγω νευροψυχιατρικών παθήσεων από τη Βιονευρολογική, με γνώμονα τη συμπεριφορά της αντίστασης στην ινσουλίνη, πιστοποιήσαμε ότι, σε πάρα πολλές καταστάσεις, η λειτουργία αυτή της αυξημένης αντίστασης στην ινσουλίνη είναι και η γενεσιουργός αιτία αυτών των ανοσολογικών αποκλίσεων
Σε πολλές νευρολογικές αρρώστιες που έχουν βάση το διαβήτη, έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική ότι έναν κύριο λόγο παίζει η ορμόνη της κορτιζόλης
Τα πάντα στον οργανισμό προκειμένου να κινηθούν, να συντονιστούν, να προγραμματιστούν ή να ενεργήσουν το ένα με το άλλο έτσι ώστε να πετύχει η διαδικασία της ζωής χρειάζονται την πλήρη ρυθμική ομοιόσταση μεταξύ τους.
Τα ολιγομερή είναι συνάθροιση μικρών πρωτεϊνικών τμημάτων στον εγκέφαλο
Όλο το μυϊκό σύστημα του ανθρώπου βοηθάει στην στατική δομή και την κίνηση σε συνεργασία με τα οστά
Γκρελίνη, λεπτίνη, ινσουλίνη, ντοπαμίνη κ.τ.λ. παίζουν ένα ρόλο στη δημιουργία της όρεξης και του κορεσμού
Η δική μας πείρα στη Βιονευρολογική «λέει», δυστυχώς, ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.
Ασφαλώς και όσο προλάβει κανείς να ρυθμίσει το διαβήτη του, τόσο μικραίνει ο κίνδυνος για μια οποιαδήποτε εγκεφαλική διαταραχή
Η αυξημένη γλυκόζη στο αίμα , στις περισσότερες περιπτώσεις των εγκεφαλικών επεισοδίων σε λανθάνων ή κλινικά πιστοποιημένο διαβήτη, προέρχεται από την κακή διαχείριση της ινσουλίνης που γίνεται στον οργανισμό
Ο κακός ύπνος είναι, κατά κύριο λόγο, αποτέλεσμα διαταραχής του μεταβολισμού της κορτιζόλης κατά τη νύχτα, όπου έχουμε μια υπερέκκριση της κορτιζόλης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα να χαλαρώσει και να κοιμηθεί κάποιο άτομο
Στην περίπτωση της υπερινσουλιναιμίας έχουμε κάτι πολύ απλό. Αλλάζει η συσχέτιση ινσουλίνης με γλυκόζη
Σε ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις εγκεφαλογραφήματος, εικοσιτετράωρης καταγραφής, εδώ στην Βιονευρολογική, πιστοποιούμε όλο και τακτικότερα κάτι που ήδη είναι γνωστό ˙ότι σε περιπτώσεις ταραγμένου βιορυθμού και ιδιαίτερα με την εμφάνιση κρίσεων αϋπνίας, ανεβαίνει πάρα πολύ ο κίνδυνος της εμφάνισης διαβήτη.