Αργή απώλεια μνήμης
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Στην περίπτωση της νόσου του κινητικού νευρώνα όταν εμφανίζεται ταυτόχρονα με εγκεφαλοπάθεια Hashimoto ένα από τα χαρακτηριστικά κλινικά στοιχεία είναι η χρονική εξέλιξη της πορείας των συμπτωμάτων.
Υπάρχει μια σειρά κυρίως από εκφυλιστικά νευρολογικά και ψυχιατρικά νοσήματα, τα οποία έχουν μια αργή πορεία μέχρι να ολοκληρώσουν την τελική τους μορφή σε σημείο που να γίνει πλήρως κατανοητά και να διαγνωστούν και να ταξινομηθούν ανάλογα
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, δυο είναι οι λόγοι που το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και δη το πολύωρης καταγραφής δεν είναι πλέον ρουτίνα, σε όλα τα νοσοκομεία και σε πάρα πολλές ειδικότητες που είναι παραπάνω από αναγκαίο
Πρόκειται για την, κλινικά, πιο «ύπουλη» μορφή της νόσου του Αλτσχάϊμερ· αυτή με την σταδιακή εξέλιξη. Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, έχουμε στην « βραδεία» πορεία ξαφνικά μια στιγμή την έκρηξη της νόσου.
Το χαρακτηριστικό της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας είναι ότι πρόκειται για μία αργά εξελισσόμενη, κυρίως μετά το εξηκοστό έτος της ηλικίας, άνοια.
Τα βασικά γάγγλια είναι μια περιοχή του εγκεφάλου με τρεις διαφορετικούς εγκεφαλικούς σχηματισμούς που επικοινωνούν μεταξύ τους και συντονίζουν τις αυτόματες κινήσεις μεταξύ των άλλων και των ματιών
Όποιος έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με τη νευρολογία και με τα νοσήματα και ιδιαιτέρα με τα «παρακλάδια» αυτών, είναι υποχρεωμένος πάντοτε να λαμβάνει υπόψη ότι έχει «ανοίξει πόλεμο» με ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο ίσως δε θα κλίσει ποτέ, όσο υπάρχει ο κόσμος, διότι το χαρακτηριστικό των εκφυλιστικών νοσημάτων είναι ότι και αναγεννιούνται και αναπλάθονται
Βασικά έχουμε σε αυτές τις περιπτώσεις δυο βασικά συμπτώματα με τα οποία αρχίζει η παρατήρηση του κλινικού προβλήματος της κινητικής δυσλειτουργίας που εμφανίζουν τα άτομα
Ο λιπώδης ιστός που μερικές φορές υπερτρέφεται, έτσι ώστε να εκκρίνει κάποιες φλεγμονώδεις ουσίες, αποτελεί τη βάση για πάρα πολλές εκφυλιστικές εγκεφαλικές καταστάσεις
«Επιληπτική» συμπεριφορά σε αυτισμό. Συγκεκριμένα συμπτώματα του αυτισμού υποδεικνύουν αυτιστικό χαρακτήρα και αντίστροφα. Η παρατήρηση είναι κλινική αλλά επιβεβαιώνεται κάθε φορά που είναι δυνατή η αναλυτική ηλεκτροεγκεφαλογραφική ανάλυση. Έτσι έχουμε παρατηρήσει π.χ. Την απότομη εσωστρέφεια με την ταυτόχρονη απομόνωση έπειτα από κάποιους συγκεκριμένους ερεθισμούς. Φοβίες και πανικό από συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις. Η αργή και […]
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι το κοινό στοιχείο που έχουν η νόσος του Alzheimer και του Pick (προμετωπιαίου λοβού).
Οπωσδήποτε ναι.
Διόγκωση, σκλήρυνση και μείωση ή απώλεια σφίξεως των κροταφικών αρτηριών που παρατηρούνται κατά την ψηλάφηση τους είναι χαρακτηριστικά της κροταφικής αγγειΐτιδας
Πρόκειται για ένα «μίγμα» διαφόρων συμπτωμάτων, το οποίο μπορεί να είναι πολύ εύκολο, πολύ δύσκολο ή μπορεί καμία φορά να κάνει τη διάγνωση ακατόρθωτη
Η χορεία του Huntington βασικά είναι μια από τις πιο «άσχημες» νευρολογικές καταστάσεις που διαγιγνώσκονται μεν εύκολα, θεραπεύονται δε σχεδόν δύσκολα, εάν θεραπεύονται
Σε δυο ουσιαστικές περιπτώσεις νευρολογικών παθήσεων, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε όγκους του νωτιαίου μυελού υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο ένα θήλωμα ουροδόχου κύστης
Τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια που μας παρέχουν τα νέα διαγνωστικά μηχανήματα και οι καινούργιες διαγνωστικές ανακαλύψεις με την έρευνα του νευρικού συστήματος, υπάρχει και σαν διαφοροδιάγνωση για τις παρεγκεφαλιδικές ατροφίες και η τυχόν «μόλυνση» από Prion
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας τα απομυελινωτικά νοσήματα, δηλαδή την κατάσταση της μυελίνης σε διάφορες νευρολογικές κλινικές εικόνες, έχουμε διαπιστώσει ότι το όλο σύστημα, είναι ένα «κλειδί» μεταξύ αυτής της ουσίας της μυελίνης και της συνείδησης