Η ανάμνηση μετά από ένα εγκεφαλικό τραύμα
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Κάθε γιατρός βέβαια επιθυμεί πριν «εκφράσει» την διάγνωση του και λάβει τα ανάλογα μέτρα, να είναι 100% σίγουρος για αυτήν.
Εμείς στην Βιονευρολογική, θεωρούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο άνω τίτλος αποτελεί ένα πλεονασμό.
Στην ουσία πρόκειται για μια κατάσταση, διάδοχη, διότι μετά από κάθε μηνιγγίτιδα ακολουθεί και μια εγκεφαλίτιδα, τουλάχιστον όταν έχουμε ιογενείς λοιμώξεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία εδώ στην Βιονευρολογική.
Υπάρχουν μερικές μορφές επιληπτικών κρίσεων που εμφανίζουν τυπικό χαρακτήρα.
Γνωρίζουμε από την Βιονευρολογική, ότι υπάρχει μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων, από αυτές που είναι εμφανείς με μυοτονικούς σπασμούς και αυτές που είναι ημιφανείς, όπως είναι οι αφαιρέσεις και για πολύ έμπειρο μάτι και άλλες που ενώ υφίστανται δεν φαίνονται, αλλά καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα.
Η μαγνητική τομογραφία η απλή, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, δεν είναι σε θέση αρκετές φορές να πιστοποιήσει την ύπαρξη εστιών στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Με την σύγχρονη μοριακή Βιολογία και έρευνα είναι πλέον δυνατό να έχουμε έναν καθρέπτη της κίνησης των γονιδίων σε ορισμένες νευρολογικές αρρώστιες.
Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της άνοιας είναι, αυτή τη στιγμή ότι αφορά τις ασθένειες γενικά, τουλάχιστον στην Ευρώπη, ένα από τα μεγαλύτερα εάν όχι και το μεγαλύτερο.
Έγκαιρη διάγνωση και τακτική παρακολούθηση, τόσο για την διάγνωση όσο και για την εξέλιξη τους, είναι απαραίτητα σε αυτά τα νοσήματα.
Το μεγάλο δίλλημα, στην περίπτωση ενός αυχενικού συνδρόμου με μυελοπάθεια ή στένωση του αυχενικού αυλού, είναι εάν και ποτέ επεμβαίνουν χειρουργικά.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι το «σφύριγμα» στο αυτί ή αλλιώς εμβοές, επρόκειτο για μια διαταραχή της κυκλοφορίας σε ότι αφορά κοχλιακό νεύρο και λαβύρινθο. Πολλές φορές όμως η αληθινή ουσία βρίσκεται αλλού.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Υπάρχει μια κατάσταση που παρουσιάζεται τελείως ξαφνικά, ιδιαίτερα σε καταθλίψεις, ή μετά από έντονο στρες, ακραία δραστηριότητα, στέρηση ύπνου και γενικά ταλαιπωρία.
Το σφύριγμα στο αυτί ή οι εμβοές ή κρότος ή «τζιτζίκια» στο αυτί είναι μια κατάσταση που βασανίζει έντονα πάνω από διακόσιες με τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες.
Οι εμβοές ,είναι μια «τυραννία» για τον κάθε άνθρωπο που υποφέρει από αυτές. Το ποσοστό στην Ελλάδα υπολογίζεται πάρα πολύ μεγάλο και ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Οι αιτίες, για τις εμβοές που προκαλούνται ξαφνικά, μπορεί να είναι πάρα πολλές και ένας γιατρός ή καλύτερα ένα ιατρικό κέντρο που ασχολείται με το αντικείμενο αυτό.
Οι μαθησιακές διαταραχές πλέον ανέρχονται περίπου στο 10% με 15% των παιδιών και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στην Βιονευρολογική, αυτό το ποσό τείνει να αυξάνεται.