Φοβία και συνοδεία
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία με διαγνωστική βαρύτητα στις περιπτώσεις φοβίας, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η ανάγκη του φοβικού ατόμου για την ύπαρξη μιας συνοδείας.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία με διαγνωστική βαρύτητα στις περιπτώσεις φοβίας, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η ανάγκη του φοβικού ατόμου για την ύπαρξη μιας συνοδείας.
Οι ειδικές φοβίες είναι ειδικές διαταραχές σε ότι αφορά πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Όλο και πιο συχνά, τα τελευταία χρόνια, επισκέπτονται τη Βιονευρολογική, άτομα με προβλήματα από την εξάρτηση και την κάνναβη.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε πολύ τακτικά και ιδιαίτερα σε νέους το πρόβλημα των επιπλοκών σε εξαρτησιογόνα.
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Η επιληψία μπορεί να είναι ένα παιχνίδι της λειτουργίας τμημάτων του εγκεφάλου που εναλλάξ να παρουσιάζεται σε διάφορα σημεία, διαφορετικό χρόνο με διαφορετική ένταση.
Οι νέες διαγνωστικές μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό, όπως είναι η πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλική καταγραφή με βιντεοσκόπηση, έδωσε μια νέα ώθηση στην διαγνωστική διευκρίνιση του προβλήματος της υπνοβασίας.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα πρέπει να γίνεται μια διερεύνηση του ιστορικού, σε ότι αφορά το άτομο και τις σχέσεις του με την κοινωνική ομάδα που το περιβάλλει.
Πλέον σήμερα, με τις γενετικές αναλύσεις και ιδιαίτερα ότι αφορά το γονιδίωμα και των στοιχείων των μιτοχονδρίων, είναι δυνατόν να κάνουμε μια «οπισθοδρομική» έρευνα των γενετικών στοιχείων των ανθρώπων.
Η νόσος του Αλτσχάϊμερ, ως γνωστόν, δεν μπορεί να διαγνωστεί, παρά μόνο σαν κλινική υποψία.
Μέχρι τώρα, η διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους ψυχιάτρους, ήταν η ανεύρεση της έκφρασης, ο διαχωρισμός των ιδεών μέσα από το λόγο του ασθενούς, καθώς επίσης και μια ,ας το πούμε, ενσυναισθητική προσέγγιση των δυο πόλων, δηλαδή του εξεταζόμενου και του εξετασθέντος.
Πρόκειται για μια τεχνική που αναπτύσσεται ενεργά στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, και αναμένεται να έρθει και στην Ελλάδα, όπου πλέον οι καταγεγραμμένες, ψηφιακά, εικόνες του εγκεφάλου ή του νευρικού συστήματος από τα κομπιούτερ είναι αφάνταστα πιο γρήγορες.
Για την εποχή μας ίσως πρόκειται για μια διαγνωστική υπερβολή, όμως υπάρχει.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Πρόκειται για μια πολύ εξειδικευμένη εξέταση, η οποία γίνεται με ειδικά ηλεκτρομυογραφικά μηχανήματα που πλέον σήμερα βρίσκει κανείς κατά κόρον στην αγορά, αλλά απαιτούνται ειδικές γνώσεις του εξεταστή και χρόνια εμπειρία πάνω στο κομμάτι αυτό.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Πρόκειται για μια δύσκολη, τεχνικά εξέταση, που πλέον έχει ξεπεραστεί κατά πολύ από τη χρήση της μαγνητικής αγγειογραφίας, όμως δεν παύει να είναι αναγκαία για ορισμένες περιπτώσεις.
Αρκετά τακτικά, τόσο νοσοκομειακά όσο και σε περιφερικά νευρολογικά ιατρεία, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, συνήθως, σε ασθενείς που διαμαρτύρονται για διαταραχές συνείδησης και συγκέντρωσης.
Τα ενδοεγκεφαλικά αγγεία «αφήνουν» τα αποτυπώματα τους επάνω στο κρανίο.
Πρόκειται για συσπάσεις μικρών ινών ή μικρών ομάδων μυϊκών ινών ύστερα από κόπωση ή από παθολογικές καταστάσεις.