Θρομβοπενία, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και σκλήρυνση κατά πλάκας
Είναι μια δυάδα νοσημάτων, όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας και ο ερυθηματώδης λύκος, που πολύ τακτικά σαν πρώτο κοινό σύμπτωμα εμφανίζουν τη θρομβοκυτταροπενία
Είναι μια δυάδα νοσημάτων, όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας και ο ερυθηματώδης λύκος, που πολύ τακτικά σαν πρώτο κοινό σύμπτωμα εμφανίζουν τη θρομβοκυτταροπενία
To σύνδρομο Devic’s απαντάται σαν αυτόνομη κλινική οντότητα αρκετά τακτικά από γιατρούς που ασχολούνται με το κεφάλαιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Συνήθως οι προεκτάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και οι προβολές του, σε ότι αφορά τη συνύπαρξη του με ένα συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, είναι η εμφάνιση κλινικών διαταραχών με τη μορφή ψυχώσεων και επιληπτικών κρίσεων
Ένας πολύ τακτικός συνδυασμός στις περιπτώσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας με τη συνύπαρξη του ερυθηματώδους λύκου είναι κάποια έλκη που εμφανίζονται τόσο γύρω από το στόμα, όσο και στην περιοχή του ρινοφάρυγγα
Ο ερυθηματώδης λύκος είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα που παρουσιάζεται κυρίως με δερματολογική συμμετοχή, αλλά μπορεί να έχει και άλλες ποικίλες κλινικές «εκφράσεις»
Υπάρχουν διάφορα σύνδρομα στη νευρολογία, τα λεγόμενα δυστονικά σύνδρομα, που εκφράζονται κυρίως, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, με σπασμούς του προσωπικού νεύρου και κυρίως γύρω από το στόμα
Εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρώντας τα πολλά περιστατικά αυτής της περίπτωσης που συνήθως έχει και το όνομα του πρώτου ερευνητή που την πιστοποίησε Meige, είναι κυρίως δυσκολίες στο άνοιγμα του στόματος
Υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές στο έμβρυο, όπου εάν υφίσταται ελαττωμένη εναπόθεση ιωδίου, τότε με τον καιρό δημιουργούνται υποθυρεοειδισμοί και ιδιαίτερα στην περίπτωση αυτή που συνεχίζεται η απώλεια ή η μείωση του ιωδίου
Πολλές έρευνες σε σύνδετα περιστατικά, όπου έχουμε συμμετοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος και του ερυθηματώδους λύκου, έχουν δείξει ότι η αιτία που κρύβεται πίσω από αυτά είναι μεν μια ανοσοποιητική διαταραχή, αλλά ταυτόχρονα έχει πολλές περιβαλλοντολογικές «ρίζες»
Τα τελευταία χρόνια μια νέα μέθοδος εισέβαλε επαναστατικά τόσο στην ψυχιατρική, όσο και στη νευρολογία
Διαταραχές που εμφανίζονται με βρογχοκήλη κυρίως κατά την παιδική ηλικία και ταυτόχρονα έχουν και νευρολογική συμπτωματολογία σαν συνοδό σύμπτωμα οφείλονται κατά κύριο λόγο σε διαταραχές του ιωδίου κατά τη διάρκεια της κύησης
Πολλές φορές παρατηρούμε στη Βιονευρολογική σε βασικές νευροψυχιατρικές ασθένειες ότι η συμπτωματολογία τους αρχίζει από τη σταδιακή απώλεια της μνήμης και μάλιστα όταν υπάρχει αδυναμία της φαντασίας, σε ότι αφορά το σχεδιασμό
Μια από τις χειρότερες μορφές ιλίγγου είναι αυτή που συμβαίνει κατά τη νύχτα, ιδιαίτερα στο κρεβάτι όταν ο ασθενής κοιμάται και αλλάζει θέση
Στη Βιονευρολογική σε μια πάρα πολύ μεγάλη σειρά ασθενών, ιδιαίτερα προχωρημένης ηλικίας, διαπιστώνουμε ένα τακτικά έντονα εμφανιζόμενο πρόβλημα
Σοκ και μεγάλη αμηχανία προκαλεί στο άκουσμά της η νόσος σκλήρυνση κατά πλάκας. Μπορεί η αιτιολογία τής ασθένειας να είναι άγνωστη, όμως οι γιατροί σήμερα έχουν τα μέσα να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα.
Τα χρέη και τα οικονομικά αδιέξοδα οδηγούν έναν στους τέσσερις συμπολίτες μας να αναζητήσει ψυχιατρική βοήθεια
Διαπιστώνουμε τους τελευταίους μήνες αυτή την ασυνήθιστα αυξητική τάση των περιστατικών άγχους, κρίσεων πανικού και σειράς ψυχοσωματικών διαταραχών, που σχετίζονται με οικονομικά αδιέξοδα», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο νευρολόγος – ψυχίατρος δρ Δημήτρης Κουντούρης.
Εκτός από τη γρίπη κινδυνεύουμε και από τη… γριπολογία λέει ο νευρολόγος – ψυχίατρος Δημήτρης Κουντούρης, ο οποίος δίνει μια επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «ιό του πανικού».
Δημοσιεύσεις από συνεντεύξεις του διευθυντή της Βιονευρολογικής, Δρ. Δημήτρη Κουντούρη στον Τύπο ή από το ερευνητικό έργο του Κέντρου Διάγνωσης και Αποκατάστασης Νευρολογικών Παθήσεων
Οι διαταραχές της συμπεριφοράς, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική σε διάφορα άτομα, είναι πάντοτε κατά κύριο λόγο σε μεγάλο ποσοστό αντιδράσεις της στιγμής
Βρετανικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι εξ αίματος αδελφοί ασθενών με επιληψία έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από ότι οι ίδιοι οι ασθενείς με την επιληψία