O Stanley Prusiner είναι ένα τιμημένος με Νόμπελ νευροβιολόγος του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος το 1982 υπέθεσε ότι στη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια η συγκέντρωση «ιστιδίων» και οι πλάκες που δημιουργούνται είναι συγκεντρώσεις παθολογικών πρωτεϊνών, τα λεγόμενα prions
Τα ολιγομερή είναι συνάθροιση μικρών πρωτεϊνικών τμημάτων στον εγκέφαλο
Κατά τα έτη 1907 έως 1910 ο ίδιος ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ παρακολούθησε προσεκτικά έναν ασθενή, τον λεγόμενο Johann F, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ασθενής όπου μετά το θάνατο του πλέον τελείως «ντοκουμενταρισμένα» πιστοποιήθηκε μικροσκοπικά και η νόσος του Alzheimer
Ο παράγοντας ανάπτυξης νεύρου (Nerve Growth Factor) αποτελεί μια χαρακτηριστικά μεγάλη πρωτεΐνη, η οποία συμβάλλει στην ανάπτυξη των νευρώνων και της δραστηριότητας αυτών εντός του εγκεφάλου
Ο γενεαλογικός έλεγχος ασθενών με τη νόσο του Alzheimer που γίνεται σε πολλά κέντρα στον κόσμο έχει δείξει μια σαφή γενετική προδιάθεση
Κατά κάποιον τρόπο σήμερα αυτό είναι δυνατόν λόγω της ύπαρξης σαφών γνώσεων ότι η νόσος του Alzheimer αποτελεί μια κληρονομική προδιάθεση
Από την πρώτη διάγνωση της νόσου του Alzheimer που έγινε στις αρχές του 1900 από τον ίδιο τον Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ στο Μόναχο είχε διαπιστωθεί η στενή σχέση της αρρώστιας που φέρνει το όνομα του με γενετικούς προδιαθεσικούς παράγοντες
Οι τελευταίες έρευνες για τη γενετική προδιάθεση και τις θεραπευτικές δυνατότητες στη νόσο του Alzheimer γίνονται μέσω της μοριακής βιολογίας
Το έτος 1906 για πρώτη φορά η νόσος του Alzheimer έγινε γνωστή από το Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ, ο οποίος μετά από διαπίστωση στο μικροσκόπιο έδειξε ότι η άνοια μπορεί να προέρχεται από ανωμαλίες στον εγκέφαλο λόγω συνάθροισης παθογενών πρωτεϊνών
Σύμφωνα με τις γνώσεις των τελευταίων ετών και τις εξετάσεις που έχουν γίνει γενικά αλλά και στη Βιονευρολογική, μπορούμε να ισχυριστούμε πλέον ότι τα πρώτα συμπτώματα της νόσου Alzheimer είναι αρκετά χαρακτηριστικά· κυρίως ξεκινάει κανείς με την παρατήρηση της ελάττωσης της επεισοδιακής μνήμης
Η νόσος του πάρκινσον είναι μια πάρα πολύ χαρακτηριστική νευρολογική ασθένεια με διαταραχές της κίνησης, της έκφρασης και του νευροφυτικού συστήματος
Το «στρες των κυττάρων» είναι μια θεωρία που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια και φαίνεται ότι κρύβει πίσω της μεγάλες αλήθειες και ιδιαίτερη παθογνωμονική βαρύτητα
Όπως έχουμε δει σε πάρα πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, είναι σύνηθες μετά από μια προστατεκτομή να εμφανίζεται σαν κύρια διαταραχή η στυτική δυσλειτουργία
Η πείνα είναι μια βιοχημική πραγματικότητα, όπως είναι και ο πόνος
Ο «βακτηριακός» τύπος του ασθενούς με συγκεκριμένη εντερική λειτουργία συναντιέται κυρίως σε άτομα που τρέφονται σε ταχυφαγεία
Στη Βιονευρολογική στους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης έχουμε παρατηρήσει ότι ουσιαστικό ρόλο, τουλάχιστον για τις στυτικές δυσλειτουργίες, παίζει ο τόπος και η έκταση του τραύματος
Στις επιληπτικές κρίσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα εμφανίζεται και μια υποθαλαμική βλάβη
Τα «τικ», όπως όλοι τα γνωρίζουμε, είναι μυϊκές συσπάσεις που προκαλούν διάφορες κλινικές εκφράσεις
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή κλινική εικόνα, η οποία παρουσιάζεται σε ασθενείς, οι οποίοι για χρόνια λαμβάνουν νευροληπτικά φάρμακα ή άλλες ουσίες
Στη Βιονευρολογική, αναλύοντας τους τρόμους, δεχόμαστε την παλιά ιατρική ορολογία του χαρακτηρισμού του «τρόμου δράσης» ή του «τρόμου στάσης»
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος