H μεθαδόνη και το στερητικό σύνδρομο
Η μεθαδόνη είναι ένα αναλγητικό οπιοειδούς προέλευσης, το οποίο χρησιμοποιήθηκε πολύ τακτικά σαν παυσίπονο, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου
Η μεθαδόνη είναι ένα αναλγητικό οπιοειδούς προέλευσης, το οποίο χρησιμοποιήθηκε πολύ τακτικά σαν παυσίπονο, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου
Η ιμπόγκα έγινε γνωστή από τις τελευταίες ανακαλύψεις ανθρωπολόγων, κυρίως στον Αφρικανικό πληθυσμό
Μπορούμε να πούμε ότι νοσολογικά η βάση κάθε στερητικού συνδρόμου είναι η δυσλειτουργία κάποιας περιοχής του εγκεφάλου
Επειδή το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από την ύπαρξη φλεβικών και αρτηριακών θρομβώσεων, σαν πρώτη θεραπευτική προσέγγιση της παθολογικής αυτής κατάστασης είναι η εφαρμογή μιας αντιπηκτικής αγωγής
Νευρολογία-Ψυχιατρική- To στερητικό σύνδρομο σαν σύμπτωμα [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Οι περιπλοκές του ηωσινοφιλικού συνδρόμου μπορεί να είναι κατά κύριο λόγο μέσα στο αίμα
Μια από τις πλέον τακτικές διαταραχές που προκαλεί ένα υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο είναι αυτή με την επίδραση που έχει στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό
Μπορούμε να πούμε το δύσκολο στην περίπτωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου δεν είναι η διάγνωση του με τα σημερινά μέσα που διαθέτουν οι γιατροί, αλλά κυρίως η παρακολούθηση της πορείας του και η τροποποίηση της φαρμακευτικής του αγωγής
Μια τετράδα συμπτωμάτων, πολύ χαρακτηριστική για το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, είναι η συνύπαρξη φαγούρας, πονοκεφάλου και αλλεργικού άσθματος με συμμετοχή της αύξησης των ηωσινόφιλων
Στη Βιονευρολογική πάρα πολλές φορές σαν συνοδό σύμπτωμα εντόνων νευρώσεων ή νευροφυτικών κρίσεων συναντάμε το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο
Υπάρχουν πάρα πολλές διαγνωστικές τεχνικές, όπως ξέρουμε και στη Βιονευρολογική, προκειμένου να εκτιμηθεί και να διαγνωστεί το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο
Παρακολουθώντας τα τελευταία δημοσιεύματα, όπου υπάρχουν αυτόν τον καιρό, και από τις εντυπώσεις μας από τη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι μετά την έγκυρη διάγνωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου, υπάρχει μια πάρα πολύ ικανοποιητική θα λέγαμε μείωση των ηωσινόφιλων σε ποσοστό 95% μετά την ανάλογη θεραπευτική αγωγή
Σε ένα μεγάλο τμήμα των ασθενών με υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο έχει γίνει ήδη πιστοποίηση μιας γενετικής προδιάθεσης
Σίγουρα το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο, από τη δική μας πείρα εδώ στη Βιονευρολογική, κατά κύριο λόγο, προσβάλλει «λευκά» στοιχεία του αίματος και δημιουργεί μια πληθώρα ηωσινόφιλων, τα οποία με τη σειρά τους «προάγουν» μια ανοσολογική αντίδραση που φέρνει μια συγκεκριμένη νοσολογική κατάσταση
To σύνδρομο Devic’s απαντάται σαν αυτόνομη κλινική οντότητα αρκετά τακτικά από γιατρούς που ασχολούνται με το κεφάλαιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο περιγράφτηκε από το Χιούτζ, από τον οποίο και πλέον πήρε το όνομα του και καθιερώθηκε έτσι, κυρίως σε ότι αφορά την κλινική του εικόνα˙ με την εμφάνιση θρομβώσεων, τόσο σε αρτηρίες, όσο και σε φλέβες
Τα τελευταία χρόνια ο τομέας της μελέτη της αμύνης του οργανισμού, δηλαδή, η ανοσοβιολογία, έχει κάνει κυριολεκτικά άλματα μετά τις τελευταίες παρατηρήσεις με τη βοήθεια βέβαια και των ιδιαιτέρων διαγνωστικών μέσων που υπάρχουν στη διάθεση μας σήμερα στον τομέα αυτό
Το σύνδρομο Meige είναι γνωστό εδώ και πάρα πολλά χρόνια, περισσότερο από έναν αιώνα, και περιγράφτηκε για πρώτη φορά από το Γάλλο γιατρό Henri Meige με μεγάλη ακρίβεια και συγκεκριμένη συμπτωματολογία
Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται από κινητικές διαταραχές και κυρίως από διαταραχές του βλέμματος, όσο αφορά την κάθετη και την οριζόντια μερικές φορές κίνηση του
Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι υπάρχει μια μικρή διαφορά με το Parinaud σύνδρομο και με τη νόσο του Parinaud