Ύπνος και κλιμάκωση της ανοσοποιητικής αντίδρασης
Μόλις ο οργανισμός εισέρχεται σε ανοσοποιητική αντίδραση, αμέσως ο ύπνος διαταράσσεται και μέσω του ύπνου επηρεάζεται η κλιμάκωση της έκκρισης των κυτοκινών.
Μόλις ο οργανισμός εισέρχεται σε ανοσοποιητική αντίδραση, αμέσως ο ύπνος διαταράσσεται και μέσω του ύπνου επηρεάζεται η κλιμάκωση της έκκρισης των κυτοκινών.
Ανάλογα με την επάρκεια του ύπνου και την ποιότητα των σταδίων του, έχουμε τη μεταβολή της συγκέντρωσης των κυτοκινών, εκείνων δηλαδή των ουσιών που διεγείρουν την άμυνα του οργανισμού προκειμένου να αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις.
Ιδιαίτερα σε διαταραχές του ύπνου, οι κυτοκίνες αντιδρούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Μεγάλο ποσοστό ασθενών που πάσχει από αϋπνία έχει ταυτόχρονα και ψυχιατρικά προβλήματα˙ υπολογίζεται ότι περίπου το ένα με δύο τοις εκατό επί του συνολικού πληθυσμού πάσχει.
Από την αρχαιότητα είναι ήδη γνωστό ότι η αϋπνία επηρεάζει την άμυνα του οργανισμού και προκαλεί διάφορες ασθένειες.
Οι κυτοκίνες είναι ουσίες του ανοσοποιητικού συστήματος που προέρχονται από τα λευκά αιμοσφαίρια και όταν ένας εισβολέας εισέρχεται στο σώμα, απελευθερώνονται εντός του οργανισμού προκειμένου να ειδοποιήσουν τον εγκέφαλο.
Χωρίς τον ύπνο είναι αδύνατον να υπάρχουν η λειτουργία του μεταβολισμού αλλά και της άμυνας του οργανισμού˙ πρόκειται για ένα τρίγωνο που δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις για την τόσο απαραίτητη για τη ζωή συνεργασία.
Η σωματοτροπίνη είναι μία ορμόνη η οποία εκκρίνεται κατευθείαν από την υπόφυση και αυτή είναι μία ιδιαίτερα σοβαρή λειτουργία.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου παρατηρούμε συγκεκριμένη συμπεριφορά της κορτιζόλης, η οποία δρα σύμφωνα με το βιολογικό ρολόι του οργανισμού.
Η έκκριση της κορτιζόλης κατά τη διάρκεια της νύχτας αποτελεί αντικείμενο έρευνας εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια για την έρευνα του ύπνου η έκκριση ορισμένων ορμονών κατά τη διάρκεια της νύχτας αποτελούσε ουσιαστικό στοιχείο.
Ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα Σοπενχάουερ πρόσφερε μία ερμηνεία για τον ύπνο και τη σχέση του με το ανθρώπινο σώμα˙ παρομοιάζει τη λειτουργία του ύπνου μ’ αυτήν του μηχανισμού ενός ωρολογίου.
Αρκετά χρόνια τώρα έχει διαπιστωθεί ότι ο κακής ποιότητας ύπνος αποτελεί βασική διαταραχή η οποία συμβαδίζει με τη μειωμένη ανάπτυξη του σώματος.
Όσον αφορά τη διαδικασία του ύπνου, οι σύγχρονες ερμηνείες που δίνει η επιστήμη μετά από πολύχρονες έρευνες σε διάφορα ινστιτούτα ύπνου είναι ότι υπάρχει μία ουσιαστική σύνδεση μεταξύ μνήμης και ονείρων.
Το δρέπανο του εγκεφάλου αποτελεί το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο και βρίσκεται στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Η γέφυρα του εγκεφάλου είναι ένα σημαντικό εγκεφαλικό κέντρο που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του εγκεφάλου και ουσιαστικά συνδέει τον ανώτερο εγκέφαλο και τη φαιά ουσία με τους σχηματισμούς που προέρχονται από το στέλεχος και από το νωτιαίο μυελό.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός από φαιά ουσία ο οποίος βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου ˙ πρόκειται ουσιαστικά για τον ενδιάμεσο σταθμό των αισθητηριακών ερεθισμών.
Στον εγκέφαλο υπάρχει μία περιοχή η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως κέντρο πιστοποίησης και διαφοροποίησης της έντασης των ονειρικών σχηματισμών.
Πριν από έναν περίπου αιώνα ο Freud ασχολήθηκε εκτενώς με το φαινόμενο του ύπνου και τη μακροχρόνια επίδρασή του.