Ψυχώσεις, ιππόκαμπος, υποδοχείς NMDA
Οι διάφορες ψυχώσεις που μπορεί κατά καιρούς να προσβάλουν ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες με ταυτόχρονες ενδείξεις φλεγμονής είναι αυτές των υποδοχέων NMDA.
Οι διάφορες ψυχώσεις που μπορεί κατά καιρούς να προσβάλουν ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες με ταυτόχρονες ενδείξεις φλεγμονής είναι αυτές των υποδοχέων NMDA.
Η νόσος του πάρκινσον με πόνο είναι πάρα πολύ τακτική, όταν εμφανίζονται οι διαταραχές της ομοιόστασης.
Στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων που κατά κύριο λόγο εμφανίζεται σχεδόν με καθαρή συμπτωματολογία πάρκινσον, υπάρχει αυτή η εικόνα που μοιάζει πολύ με το σύνδρομο του πάρκινσον διότι κατά κύριο λόγο στην περιοχή των βασικών γαγγλίων του εγκεφάλου έχουν προσβληθεί εκείνα τα κύτταρα που παράγουν την ντοπαμίνη, ουσία βασική για την εκτέλεση κινήσεων, σκέψης και ψυχικών συναισθημάτων.
Στην προκειμένη περίπτωση, πέραν της προσβολής των κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, υπάρχει και η προσβολή εκείνων των νευρωνικών τόξων που συνδέουν διάφορα συστήματα και τμήματα της βάσης του εγκεφάλου, όπως δηλαδή τα νευρωνικά τόξα μεταξύ παρεγκεφαλίδας και γέφυρας.
Αυτό το ερώτημα απασχόλησε τους επιστήμονες και ιδιαίτερα τους νευρολόγους τα τελευταία δέκα χρόνια ιδιαίτερα έντονα.
Στη δεκαετία του 70 σε ταυτόχρονες έρευνες στη Βαλτιμόρη της Αμερικής και στη Σκωτία βρέθηκε ένας παράλληλος δρόμος που επικοινωνεί όμως με το μονοπάτι της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο˙ πρόκειται για το «μονοπάτι» των οπιοειδών.
Ο μαραθωνοδρόμος ύστερα από ένα σημείο εντατικού τρεξίματος καταλαμβάνεται από μία έντονη ευφορία.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Η μέτρηση της ηδονής στον εγκέφαλο γίνεται με έμμεσο τρόπο.
Η ντοπαμίνη σχετίζεται με κάθε είδους κινητική δραστηριότητα.
Κάποια στιγμή σε όλους μας έχει δημιουργηθεί μία αίσθηση έντονης επιθυμίας για κατανάλωση αλκοόλ προκειμένου να νιώσουμε καλύτερα.
Στη νόσο τουParkinson το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη ντοπαμίνης και τα «λίγα» κύτταρα στα βασικά γάγγλια που την παράγουν.
Η χρόνια αντιπαρκινσονική θεραπεία με L-Dopa και αγωνιστές της ντοπαμίνης μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες σε ορισμένους ασθενείς, όπως ναυτία και οπτικές ψευδαισθήσεις.
Η L-Dopa είναι μια παραλλαγή της ντοπαμίνης η οποία συνοδεύεται από κάποιο άλλο ένζυμο το οποίο έχει καταλυτικό ρόλο στο να διαπερνάει η ντοπαμίνη τον εγκεφαλικό αιματικό φραγμό με ευκολία.
Στη νόσο του Parkinson τα on-off φαινόμενα εμφανίζονται με απότομη και απροειδοποίητη διαταραχή των κινήσεων, έτσι που ο ασθενής να μένει «παγωμένος» και να μην μπορεί να κινηθεί ακόμα παρόλο που καταβάλλει τη μέγιστη δύναμη.
Η L-Dopa είναι πλέον το πιο αποτελεσματικό φάρμακο που διαθέτουμε σήμερα για την καταπολέμηση αυτής της νόσου.
Ένας ερευνητής του πανεπιστημίου του Bristol το 2002 έκανε το τόλμημα για τη γονιδιακή θεραπεία της νόσου του Parkinson.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η νόσος του Parkinson είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια που βασίζεται σε αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς τόσο του μεταβολισμού όσο και των γονιδίων.