Προσπάθεια αντιμετώπισης του πανικού
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Οι διάφορες μοριακές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον εγκέφαλο αποτελούν τη βασική αφετηρία του πανικού.
Οι μηχανισμοί καταπολέμησης του πανικού είναι η δημιουργία συστημάτων στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Αρκετές φορές ο εγκέφαλός μας διαθέτει πρωτόγονους μηχανισμούς αντίδρασης οι οποίοι προκαλούν διάφορες μορφές σοκ.
Όταν εμφανίζεται πανικός στην καθημερινότητά μας υπάρχουν δύο βασικές αντιδράσεις και είναι οι εξής: η φυγή ή η παραμονή.
Η χρόνια εξάρτηση από οποιαδήποτε ουσία, αλκοόλ ή ναρκωτικά με τον καιρό έχει μια βαριά επίδραση στον εγκέφαλο
Σε ψυχομετρικές αναλύσεις στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει ότι οι υπεροπτικές συμπεριφορές ή αντιδράσεις πανικού συμβαίνουν κατά την οσμή ιδρώτα από ανθρώπους «ιδίου» χαρακτήρα ή γενετικής προέλευσης.
Στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά σε νευροψυχιατρικούς ασθενείς παρουσιάζονται ξαφνικά έντονες κινητικές διαταραχές, κυρίως μετά από κατανάλωση διαφόρων ειδών φαρμάκων
Οι περισσότερες οργανικές παθήσεις επηρεάζονται από το μετατραυματικό σύνδρομο.
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Πριν δύο εκατομμύρια χρόνια αναπτύχθηκαν οι πρώτοι μηχανισμοί φυγής.
Σε κάθε περίπτωση πανικού υπάρχει και μία αντίδραση.
Εξετάζοντας στη Βιονευρολογική χρόνια τώρα ασθενείς με πανικό, βλέπουμε ότι το κυρίαρχο σύμπτωμα σε αυτήν την κατάσταση είναι η τάση φυγής
Εκτός από τη γρίπη κινδυνεύουμε και από τη… γριπολογία λέει ο νευρολόγος – ψυχίατρος Δημήτρης Κουντούρης, ο οποίος δίνει μια επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «ιό του πανικού».
Πάρα πολλά παιδιά και νεαροί αναπτύσσουν, μεταξύ πέντε και δεκαοχτώ ετών, έντονες φοβίες και κυρίως καταστάσεις πανικού ή αγχώδεις διαταραχές
Ο φόβος είναι μια εγκεφαλική λειτουργία με πολλές προεκτάσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, της ανθρώπινης συμπεριφοράς.