Κλινικές μορφές αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Συνήθως οι προεκτάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και οι προβολές του, σε ότι αφορά τη συνύπαρξη του με ένα συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, είναι η εμφάνιση κλινικών διαταραχών με τη μορφή ψυχώσεων και επιληπτικών κρίσεων
Τα νευρολογικά συμπτώματα παρουσιάζονται σχεδόν σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα και έτσι όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική η «συνοδεία» αυτή υφίσταται και στην περίπτωση του ερυθηματώδους λύκου
Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος είναι μια πολύ διαδεδομένη αρρώστια τα τελευταία χρόνια που αρκετές φορές σαν κύριο σύμπτωμα, κυρίως στην πρώτη φάση της ασθένειας, παρουσιάζει τον πονοκέφαλο
Όταν έχουμε την υπόνοια για σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός εάν βρίσκουμε κλινικά στοιχεία και από άλλα αυτοάνοσα αντισώματα, όπως π
Ψυχιατρική συμπτωματολογία, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, υπάρχει σε πάρα πολύ μεγάλο αριθμό αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως π.χ. στη σκλήρυνση κατά πλάκας, στον ερυθηματώδη λύκο, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και κυρίως στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto
Αυτοαντιγόνα και κατ’ επέκταση αυτοαντισώματα είναι ουσίες που παράγονται από τον ίδιο τον οργανισμό και προκαλούν κάθε φορά ειδικά νοσήματα, τα οποία λέγονται αυτοάνοσα νοσήματα
Σε πολλές περιπτώσεις έχει συμβεί και το έχουμε παρατηρήσει και στη Βιονευρολογική
Ο τίτλος «ανοσοανεπάρκεια» σημαίνει ελαττωμένη άμυνα του οργανισμού και όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική είναι ένα από τα ουσιαστικότερα κεφάλαια αυτού του κλάδου
Όταν αναφερόμαστε στη νόσο του Hashimoto, εννοούμε, κατά κύριο λόγο, μια νευρολογική διαταραχή που εκδηλώνεται μέσω του αυτοάνοσου νοσήματος του θυρεοειδή του υποθυρεοειδισμού (Hashimoto)
Μια εμφάνιση αυτοάνοσων και κυρίως δερματικής περισσότερο συμπτωματολογίας, όπως είναι ο ερυθηματώδης λύκος, έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική, μετά από χρόνια χορήγηση φαρμάκων
Συνήθως η χρόνια απώλεια όρεξης για φαγητό με αδυναμία, αίσθημα κόπωσης, απώλεια βάρους και τακτικά χαμηλού βαθμού πυρετού, σηματοδοτούν την απαρχή μιας συμπτωματολογία αυτοανόσου νοσήματος
Στα αυτοάνοσα νοσήματα πάντοτε υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία στο να καταλάβει κανείς πότε έρχεται η «έκρηξη» τους
Από την αριστερή μεριά του θώρακος, από εκεί που οι πλευρές είναι κοντά στο σημείο της καρδιάς, υπάρχει η περίπτωση σε κάποιες περιπτώσεις φλεγμονωδών καταστάσεων, όπως είναι π.χ. οι φλεγμονές, τα εμπύρετα νοσήματα λόγω ανοσοποιητικής διαταραχής, να έχουμε το συνδυασμό της πλευρίτιδας με την περικαρδίτιδα, που είναι μια πάρα πολύ άσχημη κλινική εικόνα, σταδιακά εξελίξιμη και γεμάτη επικίνδυνες «εκπλήξεις»
Γενικά, σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως έχουν δείξει οι εξετάσεις που κάνουμε σε αυτά εδώ στη Βιονευρολογική, τα πρώτα συμπτώματα αποτυπώνονται στη γενική εξέταση αίματος και κυρίως ότι αφορά τα λευκά αιμοσφαίρια και τα παράγωγα τους
Στη Βιονευρολογική παρατηρούμε τακτικά, αναλύοντας το γενετικό υλικό διαφόρων ασθενών ότι υπάρχει ένα παιχνίδι μεταξύ των πρωτεϊνικών ενζύμων των κινασών και των φωσφατασών
Ένα θέμα των τελευταίων χρόνων, που συζητιέται και στις θεραπευτικές διαδικασίες εδώ στη Βιονευρολογική, είναι ο ρόλος των υποδοχέων Toll
Πολύς λόγος έχει γίνει για τις διαταραχές της άμυνας του οργανισμού με τη μορφή των αυτοάνοσων νοσημάτων, δηλαδή εκείνων των καταστάσεων που το ίδιο το αμυντικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στον ίδιο τον οργανισμό
Μια από τις ιδιαιτερότητες των αυτοάνοσων νοσημάτων, δηλαδή, των νοσημάτων που προέρχονται από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολλές φορές η «διπολικότητα» των λεγόμενων Τ-κυττάρων
Όταν η υπόφυση και συγκεκριμένα τα βασεόφιλα τους κύτταρα δε λειτουργούν καλά, έχουμε μια διαταραχή της λεγόμενης κορτικοτρόπου ορμόνης, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της κορτιζόλης σε όλο τον οργανισμό και τη δημιουργία αυτού που ονομάζεται «στρογγυλό» προσωπείο