Η λογική αντίδραση βοηθάει ή επιβαρύνει την κατάσταση;
Ερωτηματικό προκαλεί εάν η αναστολή της λογικής και η πρόοδος μιας ανεξέλεγκτης λειτουργίας του ανθρώπου δημιουργούν γι’ αυτόν δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις.
Ερωτηματικό προκαλεί εάν η αναστολή της λογικής και η πρόοδος μιας ανεξέλεγκτης λειτουργίας του ανθρώπου δημιουργούν γι’ αυτόν δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις.
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Όταν εμφανίζεται πανικός στην καθημερινότητά μας υπάρχουν δύο βασικές αντιδράσεις και είναι οι εξής: η φυγή ή η παραμονή.
Η χρόνια εξάρτηση από οποιαδήποτε ουσία, αλκοόλ ή ναρκωτικά με τον καιρό έχει μια βαριά επίδραση στον εγκέφαλο
Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, για διάφορους λόγους, άσχετους πολλές φορές μεταξύ τους, βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση φοβίας, έντασης, πανικού ή και ανάμεικτα και τα τρία μαζί ή μπορεί να είναι σε μια λανθάνουσα καταθλιπτική κατάσταση, η οποία τις ώρες που ξεκουράζεται το σώμα, κατά τον ύπνο, βρίσκει τρόπο και αναπτύσσεται στον εγκέφαλο, έτσι ώστε να προβάλλει σαν κεντρική ιδέα με τη μορφή ενός ονείρου
Αρκετές φορές, όταν έχουμε εγκεφαλικές λοιμώξεις στην περιοχή του στελέχους ή μεσεγκεφαλικών σχηματισμών, εμφανίζονται τακτικά διαταραχές του πανικού
Συνήθως εδώ πρόκειται για μια ερώτηση που από τη δική μας εμπειρία στη Βιονευρολογική, κυρίως, πρέπει να απευθυνθεί κανείς στο ιστορικό της όλης κατάστασης, που υπάρχει για τις περιπτώσεις αυτές και συγκεκριμένα στο εάν υφίσταται μια οικογενειακή επιβάρυνση προς τον τομέα αυτό
Ο πανικός είναι μια απόλυτη φυσιολογική αντίδραση, που ξεκινάει από το φόβο. Ο φόβος, δικαιολογημένος ή αδικαιολόγητος, είναι προειδοποιητικός για τον άνθρωπο, για τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εναντίον του
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Οι διαταραχές πανικού και οι φοβίες, βασανίζουν πολλά εκατομμύρια ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για μια διαταραχή της ψυχικής ισορροπίας η οποία οδηγεί τον εγκέφαλο βιοχημικά εκτός ελέγχου.
Οι περισσότερες οργανικές παθήσεις επηρεάζονται από το μετατραυματικό σύνδρομο.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Αρκετές φορές ο εγκέφαλός μας διαθέτει πρωτόγονους μηχανισμούς αντίδρασης οι οποίοι προκαλούν διάφορες μορφές σοκ.
Είναι λογικό να διερωτόμαστε γιατί ορισμένες φορές αισθανόμαστε πανικό σε τέτοιο βαθμό που μας είναι αδύνατον να τον διαχειριστούμε.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο άνθρωπος αισθάνεται τρομερό πανικό ˙σαν να τον κυνηγάει ένα άγριο ζώο μέσα στο δάσος, για παράδειγμα μία αρκούδα.
Στη Βιονευρολογική, «ψάχνοντας» το ιστορικό όλων αυτών των ασθενών που φτάνουν με διάφορες καταστάσεις πανικού, κατάθλιψης, νευρώσεις και άλλες ψυχικές διαταραχές στο ιατρείο για εξέταση, έχουμε διαπιστώσει ότι τις περισσότερες φορές η απαρχή όλων αυτών των συνδρόμων είναι καταστάσεις διαταραχής του περιβάλλοντος, οι οποίες «προσλαμβάνονται» αρνητικά από τον ασθενή
Εξετάζοντας στη Βιονευρολογική χρόνια τώρα ασθενείς με πανικό, βλέπουμε ότι το κυρίαρχο σύμπτωμα σε αυτήν την κατάσταση είναι η τάση φυγής
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική σε χρόνιες εξετάσεις σε αρκετούς ασθενείς, εκείνο που γεννά τον πανικό τις περισσότερες φορές είναι ότι στην ουσία είναι απροετοίμαστοι για τις αλλαγές του περιβάλλοντος τους ή δεν τις περιμένουν ή δεν τις σκέφτηκαν ή δεν τις επεξεργάζονται σωστά