Διαχείριση του στρες
Το στρες δε φτάνει μόνο να το αντιμετωπίζουμε και να το διαχειριζόμαστε σωστά, πρέπει παράλληλα να βελτιώνονται όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί οι οποίοι καταπολεμούν το στρες.
Το στρες δε φτάνει μόνο να το αντιμετωπίζουμε και να το διαχειριζόμαστε σωστά, πρέπει παράλληλα να βελτιώνονται όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί οι οποίοι καταπολεμούν το στρες.
Οι δυσκινησίες αυτές, χαρακτηριζόμενες και σαν πρώϊμες δυσκινησίες, είναι στην ουσία εξωπυραμιδικά προκαλούμενες διαταραχές της κίνησης και χαρακτηριστικά εμφανίζονται σαν παρενέργειες μετά από χορήγηση αντιντοπαμινεργικών φαρμάκων
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική σε χρόνιες εξετάσεις σε αρκετούς ασθενείς, εκείνο που γεννά τον πανικό τις περισσότερες φορές είναι ότι στην ουσία είναι απροετοίμαστοι για τις αλλαγές του περιβάλλοντος τους ή δεν τις περιμένουν ή δεν τις σκέφτηκαν ή δεν τις επεξεργάζονται σωστά
Στα «ευαίσθητα» άτομα με τάση για τον ίλιγγο που πολλές φορές μπορεί να είναι και κληρονομικής προδιάθεσης ή επιβάρυνσης, εμφανίζεται τακτικά, όταν υπάρχει και μια γενικευμένη αδυναμία του ανοσοποιητικού, μια ιογενής διαταραχή στην περιοχή της αιθουσαίας και προκαλεί τη λεγόμενη αιθουσαία νευρίτιδα
Ο φόβος είναι μια κατάσταση άμυνας, όσο βρίσκεται σε λογικά επίπεδα.
Είναι γεγονός ότι πολλά ιστορικά παραδείγματα αναφέρουν τις κρίσεις πανικού που υπεισέρχονται ταυτόχρονα σε μαζικές εκδηλώσεις, κυρίως με μεγάλο πλήθος ανθρώπων.
Οι φοβίες εξετάζονται διεξοδικά από τον τομέα της ψυχιατρικής και μέσα απ’ αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής κατά περίσταση.
Ερωτηματικό προκαλεί εάν η αναστολή της λογικής και η πρόοδος μιας ανεξέλεγκτης λειτουργίας του ανθρώπου δημιουργούν γι’ αυτόν δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Σε κάθε περίπτωση πανικού υπάρχει και μία αντίδραση.
Πρόκειται για δύο περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες «επικοινωνούν» πολλές φορές απευθείας.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό νευρολόγο – ψυχίατρο Constantin von Economo, όταν τα κέντρα επαγρύπνησης προσβάλλονται από κάποια μορφή εγκεφαλικής ίωσης προκαλούν έλλειψη ύπνου με παράλληλη εμφάνιση παραλύσεων των μυών του προσώπου, ιδιαίτερα της οφθαλμικής περιοχής, και έντονη ανησυχία.
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Σε άτομα τα οποία έχουν μια προδιάθεση για αυτοάνοσα νοσήματα, η ορθοστατική υπόταση κατά κύριο λόγο συμβαδίζει με δυο χαρακτηριστικές καταστάσεις· η μια είναι μια προδιάθεση για λοιμώξεις, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται και έντονες διαταραχές πανικού
Πολύ τακτικά παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ένα «συνδυασμό» πανικού και απώλειας της συνείδησης
Στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά σε νευροψυχιατρικούς ασθενείς παρουσιάζονται ξαφνικά έντονες κινητικές διαταραχές, κυρίως μετά από κατανάλωση διαφόρων ειδών φαρμάκων
Εξετάζοντας στη Βιονευρολογική χρόνια τώρα ασθενείς με πανικό, βλέπουμε ότι το κυρίαρχο σύμπτωμα σε αυτήν την κατάσταση είναι η τάση φυγής
Εκτός από τη γρίπη κινδυνεύουμε και από τη… γριπολογία λέει ο νευρολόγος – ψυχίατρος Δημήτρης Κουντούρης, ο οποίος δίνει μια επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «ιό του πανικού».