Ύπνος – όνειρα – ερμηνείες
Όσον αφορά τη διαδικασία του ύπνου, οι σύγχρονες ερμηνείες που δίνει η επιστήμη μετά από πολύχρονες έρευνες σε διάφορα ινστιτούτα ύπνου είναι ότι υπάρχει μία ουσιαστική σύνδεση μεταξύ μνήμης και ονείρων.
Όσον αφορά τη διαδικασία του ύπνου, οι σύγχρονες ερμηνείες που δίνει η επιστήμη μετά από πολύχρονες έρευνες σε διάφορα ινστιτούτα ύπνου είναι ότι υπάρχει μία ουσιαστική σύνδεση μεταξύ μνήμης και ονείρων.
Ο ύπνος παίζει σημαντικό ρόλο ως διαβιβαστική κατάσταση μεταξύ βραχείας και μακράς μνήμης.
Αποτελεί γεγονός ότι όλες οι ανθρώπινες λειτουργίες χρειάζονται ενέργεια προκειμένου να εκτελέσουν το έργο τους.
Ο ύπνος είναι ένας ουσιαστικός παράγοντας που δίνει στον εγκέφαλο τη δυνατότητα άθροισης ενέργειας.
Σε ότι αφορά το λειτουργικό δυναμικό, ο εγκέφαλος και όλο το νευρικό σύστημα είναι περιορισμένης αντοχής με συγκεκριμένο πεδίο καταχώρησης.
Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια η απάντηση στο αίνιγμα «ύπνος» είναι οι μικρομοριακές ενώσεις.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ιατρικές έρευνες, ο ύπνος διατελεί μία από τις βασικότερες λειτουργίες, σε ότι αφορά την εγκεφαλική λειτουργία˙ φροντίζει στα διάφορα στάδια και για όσο διαρκεί να «καθαρίζει» ο εγκέφαλος από τις μη απαραίτητες πληροφορίες.
Μία από τις βασικές λειτουργίες του βιολογικού ρολογιού είναι να εντοπίζει ανά πάσα στιγμή την ενεργειακή ανάγκη του εγκεφάλου και να ρυθμίζει τον ύπνο.
Στον εγκέφαλο υπάρχει διαχωρισμός περιοχών και νευρωνικών τόξων ανάλογα με τη λειτουργία που επιτελούν.
Με την πάροδο του χρόνου ο εγκέφαλος αδιαμφισβήτητα «αυξάνεται» σε όγκο.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.
Γευσιγνωσία είναι η διαδικασία καλύτερης αναγνώρισης γεύσεων και οσμών και έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιωθεί.
Χρησιμοποιώντας το φως μπορούμε να ελέγξουμε ποια γονίδια διεγείρουν τα νευρικά κύτταρα, κάτω από ποιες προϋποθέσεις και υπό ποιες συνθήκες.
Τα γονίδια είναι φορείς γενετικά προσαρμοσμένοι προκειμένου να κωδικοποιούν την παραγωγή ουσιών και συγκεκριμένα ενζύμων.
Όπως έχουν δείξει οι οπτογενετικές έρευνες, τον τελευταίο καιρό μελετώντας τα διάφορα φάσματα του φωτός και τη δράση τους στον εγκέφαλο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ποιες αντιδράσεις προκαλούν σε γονίδια τα οποία χορηγούνται και πως αυτά επιδρούν στα νευρικά κύτταρα.
Η συμπεριφορά της μίμησης, χαρακτηριστική στους πιθήκους, υπάρχει σε ανώτερο βαθμό στους ανθρώπους.
Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε τα ήπιας μορφής έμφρακτα που συμβαίνουν στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου όπου και εδράζονται οι λεγόμενες δευτερεύουσες σπουδαίες λειτουργίες του οργανισμού.
Η κατασκευή των εγκεφαλικών αγγείων είναι τόσο περίπλοκη όπως και η σχέση τους με το νευρικό σύστημα.
Σ’ ότι αφορά τη θεραπεία της νόσου του Parkinson με βλαστοκύτταρα μέχρι στιγμής η εμπειρία είναι αρνητική.
Η L-Dopa είναι μια παραλλαγή της ντοπαμίνης η οποία συνοδεύεται από κάποιο άλλο ένζυμο το οποίο έχει καταλυτικό ρόλο στο να διαπερνάει η ντοπαμίνη τον εγκεφαλικό αιματικό φραγμό με ευκολία.