Αυτισμός και «νήσος» του εγκεφάλου
Υπάρχει ένα τμήμα της φαιάς ουσίας στον εγκέφαλο που «περικυκλώνεται» από λευκή ουσία και έχει λάβει το χαρακτηρισμό «νήσος» του εγκεφάλου.
Υπάρχει ένα τμήμα της φαιάς ουσίας στον εγκέφαλο που «περικυκλώνεται» από λευκή ουσία και έχει λάβει το χαρακτηρισμό «νήσος» του εγκεφάλου.
Στην κλινική εικόνα της ινομυαλγίας δύο χαρακτηριστικά στοιχεία είναι οι διαταραχές του ύπνου σε συνδυασμό με το στρες.
Μία από τις δυσκολότερες επιπλοκές των εγκεφαλικών τραυμάτων και των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων είναι οι καταστάσεις σήψης οι οποίες προκαλούνται είτε από ρήξη ιστών σε διάφορα μέρη του σώματος και κυρίως στον εγκέφαλο, είτε από τοξίνες που εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία που αυτό μπορεί να γίνει και απευθείας λόγω εγκεφαλικών διαταραχών του υποθαλάμου.
Τα εγκεφαλικά αιματώματα και κυρίως κατά τη γεροντική ηλικία δημιουργούν ανοξαιμία.
Στους ηλικιωμένους ασθενείς συμβαίνει τακτικά μία σειρά κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι προκαλεί χαρακτηριστικές ενδοκρανιακές βλάβες.
Το μετατραυματικό σύνδρομο δημιουργεί με τη σειρά του ψυχικές διαταραχές με χαρακτηριστική κλινική εικόνα˙ πρόκειται για περιπτώσεις σχιζοφρένειας, κατάθλιψης, ψυχικών διαταραχών, άνοιας, αδυναμίας συγκέντρωσης και λοιπά.
Όταν εμφανίζεται πανικός στην καθημερινότητά μας υπάρχουν δύο βασικές αντιδράσεις και είναι οι εξής: η φυγή ή η παραμονή.
Σε περιπτώσεις χρόνιας εγκεφαλοπάθειας από προσβολή ιού τακτικά δημιουργούνται αποστήματα που με τη σειρά τους προκαλούν διάφορες κλινικές περιπτώσεις.
Το biofeedback αποτελεί μία διαδικασία η οποία πραγματοποιείται με συγκεκριμένο πρόγραμμα και συγκεκριμένο μηχάνημα˙ λαμβάνει τα αποτελέσματα, τα καταγράφει και ορίζει τα όρια μέσα στα οποία πρέπει αυτά να υφίστανται.
Ο προσδιορισμός των Τ – κυττάρων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ότι αφορά τις εξάρσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Οι ιντερφερόνες αποτελούν σειρά μορίων τα οποία επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας αντιδράσεις ή αναστολή παραγωγής των Τ – κυττάρων και των αντισωμάτων που προέρχονται απ’ αυτά.
Η οξυτοκίνη είναι μία ορμόνη – διαβιβαστής η οποία συνδέεται με συγκεκριμένους υποδοχείς στον εγκέφαλο˙ γονιδιακά έχει διαπιστωθεί ο υποδοχέας CD-38 ο οποίος αποθηκεύει την οξυτοκίνη που με τη σειρά της ενισχύει τις καθημερινές εξωτερικές σχέσεις του ανθρώπου.
Όταν υπάρχει κακή ποιότητα ύπνου οι εγκεφαλικοί σχηματισμοί που προκαλούν την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού διεγείρονται άμεσα.
Κατά την εγρήγορση, δηλαδή κατά τη διάρκεια της μέρας, ο εγκέφαλος καταγράφει καινούργιες πληροφορίες.
Η διαδικασία της μάθησης ξεκινάει κυρίως με τη λειτουργία της μνήμης, η οποία εξαρτάται από την ομαλή λειτουργία του εγκεφαλικού σχηματισμού του ιππόκαμπου.
Ο ύπνος είναι ένας ουσιαστικός παράγοντας που δίνει στον εγκέφαλο τη δυνατότητα άθροισης ενέργειας.
Όσον αφορά την ανάγκη για ύπνο, στο νευρωνικό τόξο του ύπνου που βρίσκεται μεταξύ στελέχους και υποθαλάμου του εγκεφάλου, κύριος ρυθμιστής είναι οι ηλεκτρικές εκφορτίσεις ανάμεσα στα κύτταρα της περιοχής.
Τα τελευταία χρόνια νευροεπιστήμονες όλο και πιο τακτικά διατυπώνουν θεωρίες όσον αφορά τη σημασία και τη λειτουργία του εσωτερικού ρολογιού του βιορυθμού μας˙ πρόκειται για τη χρονική ρύθμιση μεταξύ ύπνου και αφύπνισης που πραγματοποιεί ο εγκέφαλος.
Αποτελεί ένα βασικό ερώτημα για τη σύγχρονη κοινωνία, όπου ο ύπνος θεωρείται στην κυριολεξία μία περιττή πολυτέλεια.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.