Νευρολογικές παθήσεις και τα αντικαρδιολιπινικά αντισώματα
Τα τελευταία χρόνια οι νέες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν λάβει τεράστια έκταση
Τα τελευταία χρόνια οι νέες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν λάβει τεράστια έκταση
Στη Βιονευρολογική έχουμε αποκομίσει την εμπειρία ότι τα αποτελέσματα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων θα πρέπει να ερμηνεύονται σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενούς
Σε αυτό το συνδυασμό παθογένειας, των διαφόρων συμπτωμάτων από νεφρά και εγκέφαλο, έχουμε τακτική ταύτιση αυτών, σε ότι αφορά νεφρικές διαταραχές, κυρίως λόγω θρομβώσεων στα αγγεία των νεφρών, και έντονη κεφαλαλγία
Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο τακτικά γίνεται ο εργαστηριακός προσδιορισμός του «αντιπηκτικού του λύκου»
Στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά αναζητούμε το «αντιπηκτικό του λύκου», προκειμένου να επιβεβαιώσουμε μια διάγνωση αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι στην περίπτωση που τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα σε μια ή δυο αναλύσεις δίνουν θετικά αποτελέσματα, τότε μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον ασθενή θετικό
Στη Βιονευρολογική, μετά την ανάπτυξη της τεχνολογίας στον ψηφιακό τομέα, με τις ηλεκτροεγκεφαλογραφικές συσκευές μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε άνετα στη μελέτη δυο ταυτόχρονα εμφανισμένων συμπτωμάτων
Σε παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει ότι αυξημένα επίπεδα αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων εμφανίζονται συχνά σε ασθενείς που πέρα των νευρολογικών παθήσεων έχουν και σχέση με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι κλινικές εκδηλώσεις της νεφρικής προσβολής σε περιπτώσεις αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι οι επιληπτικές κρίσεις μέσα σε έντονη πρωτεϊνουρία, υπέρταση, φλοιϊκή νέκρωση και νεφρική ανεπάρκεια
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων ΙgG είναι πιο διαδεδομένα και μεγαλύτερης κλινικής σημασίας από ότι τα ΙgM
Μέσα στη διαγνωστική προσπάθεια που γίνεται στα νευρολογικά νοσήματα υπάρχει και ένα μεγάλο μερίδιο αυτής, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση ή την πιστοποίηση συννοσηρότητας με αυτά και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, ιδιαίτερα του ερυθηματώδους λύκου
Τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ασθενείς με το σύνδρομο οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας
Στη Βιονευρολογική πολύ τακτικά σε καταστάσεις θρομβοπενίας ή ιστορικού θρομβοπενίας έρχεται να συμπληρώσει την κλινική εικόνα και ένα έντονο άγχος με αυξομειώσεις ανά περίπτωση
Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο που έχει γίνει στις διαγνωστικές μεθόδους κάθε είδους στην ιατρική, όλο και περισσότερο αναδύεται ένα καινούργιο «πρόβλημα», οι λεγόμενες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις
Πίσω από έναν ίλιγγο σε χρόνιες περιπτώσεις αναιμίας μπορεί να έχουμε μια συννοσηρότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος
Στη Βιονευρολογική, κυρίως με τη βοήθεια του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, πολύ τακτικά διαπιστώνουμε να υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ αρτηρίτιδων, ιδιαίτερα του τύπου της οζώδους πολυαρτηρίτιδας, και διαφόρων νευρολογικών παθήσεων με προεξέχουσες την κατάθλιψη και τις ψυχωτικές διαταραχές
Υποτροπιάζουσες θρομβώσεις σε μεγάλα αγγεία, φλέβες ή αρτηρίες είναι τα χαρακτηριστικά του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Πρόκειται για ένα δίπολο συμπτωμάτων, όπως είναι ο κοιλιακός πόνος με ταυτόχρονη προσβολή των αγγείων και μικρές φλεγμονές στον εγκέφαλο, που παρουσιάζονται τακτικά σαν μια κλινική εικόνα
Στη Βιονευρολογική τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και πιο τακτικά τη συνύπαρξη μερικών νευροψυχιατρικών παθήσεων σε συνδυασμό με αρθραλγίες