Κακής ποιότητας ύπνος και ανάπτυξη σώματος
Αρκετά χρόνια τώρα έχει διαπιστωθεί ότι ο κακής ποιότητας ύπνος αποτελεί βασική διαταραχή η οποία συμβαδίζει με τη μειωμένη ανάπτυξη του σώματος.
Αρκετά χρόνια τώρα έχει διαπιστωθεί ότι ο κακής ποιότητας ύπνος αποτελεί βασική διαταραχή η οποία συμβαδίζει με τη μειωμένη ανάπτυξη του σώματος.
Σε πολλές περιπτώσεις ασθενών έχει διαπιστωθεί σταδιακή αύξηση των διαταραχών μνήμης.
Όσον αφορά τη διαδικασία του ύπνου, οι σύγχρονες ερμηνείες που δίνει η επιστήμη μετά από πολύχρονες έρευνες σε διάφορα ινστιτούτα ύπνου είναι ότι υπάρχει μία ουσιαστική σύνδεση μεταξύ μνήμης και ονείρων.
Η ομοιόσταση είναι μία απολύτως απαραίτητη λειτουργία του οργανισμού˙ σ’ αυτήν βασίζεται όλη η ύπαρξη του ατόμου.
Η καλύτερη περίοδος για αφομοίωση διδακτέας ύλης είναι κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Όσο η ηλικία περνάει και το γήρας έρχεται, ο ύπνος μειώνεται.
Ο ύπνος είναι απαραίτητος για την αναζωογόνηση του εγκεφάλου μέσω ενός αυτo-ρυθμιστικού μηχανισμού που κατέχει ο ίδιος.
Ο ύπνος ρυθμίζεται κατά κύριο λόγο από τη λειτουργία της αδενοσίνης, η οποία είναι απαραίτητος νευροδιαβιβαστής προκειμένου να λάβουν χώρα τα διάφορα στάδια του ύπνου.
Όταν ο εγκέφαλος χρειάζεται να κάνει «οικονομία» στην ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του για λόγους που ο ίδιος κρίνει, προάγει αμέσως καταστολή του REM στον ύπνο.
Στο στέλεχος του εγκεφάλου υπάρχουν νευρωνικά τόξα τα οποία ρυθμίζουν την αφύπνιση σε συγκεκριμένα στάδια του ύπνου.
Το στάδιο REM αποτελεί βασικό στάδιο του ύπνου και χαρακτηρίζεται από γρήγορες κινήσεις των οφθαλμών, συσπάσεις των μυών, απόλυτη χαλάρωση του σώματος και δημιουργία ονείρων.
Είναι γνωστή η ρήση «βαδίζει και παραμιλά»˙ πρόκειται για μία κατάσταση την οποία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως ονείρωξη εν κινήσει.
Το στάδιο REM είναι μία χαρακτηριστική κατάσταση όπου οι οφθαλμοί κινούνται ενώ ταυτόχρονα γίνεται σύσπαση των οφθαλμικών μυών και υπάρχει μία γενική χαλάρωση του σώματος και επαγρύπνηση του εγκεφάλου, μία μέτρια δραστηριοποίησή του.
Σε ότι αφορά το λειτουργικό δυναμικό, ο εγκέφαλος και όλο το νευρικό σύστημα είναι περιορισμένης αντοχής με συγκεκριμένο πεδίο καταχώρησης.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές έρευνες, κατά τη διάρκεια του ύπνου μία πολύ σημαντική διαδικασία βιοσύνθεσης πραγματοποιείται.
Μετά από εντατικές έρευνες, το 1971 οι δύο Αμερικανοί επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Harvard κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας εσωτερικός μηχανισμός αυτορρύθμισης του ύπνου στον εγκέφαλο.
Σύμφωνα με την υπόθεση του βιολογικού ρολογιού, ο ύπνος πλέον είναι ένα ελέγξιμο φαινόμενο με τη βοήθεια των σύγχρονων διαγνωστικών μέσων.
Μία από τις βασικές λειτουργίες του βιολογικού ρολογιού είναι να εντοπίζει ανά πάσα στιγμή την ενεργειακή ανάγκη του εγκεφάλου και να ρυθμίζει τον ύπνο.
Το νευρωνικό τόξο του ύπνου βρίσκεται περίπου στο μέσο του εγκεφάλου και ξεκινάει κυρίως από το στέλεχος του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό νευρολόγο – ψυχίατρο Constantin von Economo, όταν τα κέντρα επαγρύπνησης προσβάλλονται από κάποια μορφή εγκεφαλικής ίωσης προκαλούν έλλειψη ύπνου με παράλληλη εμφάνιση παραλύσεων των μυών του προσώπου, ιδιαίτερα της οφθαλμικής περιοχής, και έντονη ανησυχία.