Νευρολογικές παθήσεις και τα αντικαρδιολιπινικά αντισώματα
Τα τελευταία χρόνια οι νέες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν λάβει τεράστια έκταση
Τα τελευταία χρόνια οι νέες εργαστηριακές μέθοδοι έχουν λάβει τεράστια έκταση
Στη Βιονευρολογική έχουμε αποκομίσει την εμπειρία ότι τα αποτελέσματα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων θα πρέπει να ερμηνεύονται σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενούς
Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο τακτικά γίνεται ο εργαστηριακός προσδιορισμός του «αντιπηκτικού του λύκου»
Στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά αναζητούμε το «αντιπηκτικό του λύκου», προκειμένου να επιβεβαιώσουμε μια διάγνωση αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων ΙgG είναι πιο διαδεδομένα και μεγαλύτερης κλινικής σημασίας από ότι τα ΙgM
Μέσα στη διαγνωστική προσπάθεια που γίνεται στα νευρολογικά νοσήματα υπάρχει και ένα μεγάλο μερίδιο αυτής, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση ή την πιστοποίηση συννοσηρότητας με αυτά και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, ιδιαίτερα του ερυθηματώδους λύκου
Στη Βιονευρολογική παρατηρούμε, αναλύοντας τα ιστορικά πολλών γυναικών, ότι αρκετά τακτικά εμφανίζεται το φαινόμενο των θρομβώσεων ή άλλων διαταραχών με έντονο άγχος
Είναι μια σχεδόν νέα διάγνωση, υπάρχουσα περίπου από δεκαπενταετίας, η διάγνωση του λεγομένου αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Πάρα πολλές φορές ενώ έχουμε μια άτυπη κλινική εικόνα, βρίσκουμε τυχαία ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία, η οποία είναι ενδεικτική για σκλήρυνση κατά πλάκας
Λυκοειδής σκλήρυνση είναι ένας τίτλος που χρησιμοποιείται από το 1972 μετά από μια έρευνα που έκαναν, σε ότι αφορά βιβλιογραφικά σημειώματα, Αμερικάνοι ερευνητές και δημοσιεύτηκε σε νευρολογικό περιοδικό
Λεμφοπενία είναι κάτι που μπορεί κανείς να διαπιστώσει τακτικά σε μια εξέταση ρουτίνας γενικής αίματος
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα, το γνωρίζουμε όλοι, αλλά εκείνο που δεν ξέρουμε και τελευταία ανακαλύπτεται όλο και περισσότερο είναι ότι η κλινική μορφή της μπορεί να παρουσιαστεί σε πολλά αυτοάνοσα άλλα σύνδρομα, όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στη Βιονευρολογική αρκετά τακτικά και με τη μορφή αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο περιγράφτηκε από το Χιούτζ, από τον οποίο και πλέον πήρε το όνομα του και καθιερώθηκε έτσι, κυρίως σε ότι αφορά την κλινική του εικόνα˙ με την εμφάνιση θρομβώσεων, τόσο σε αρτηρίες, όσο και σε φλέβες
Μια από τις μάστιγες του αιώνα κυριολεκτικά είναι η απώλεια της μνήμης που πλέον δε διακρίνει μικρούς και μεγάλους και συμβαίνει σε πολλές καταστάσεις, δημιουργεί πολλά νοσολογικά σύνδρομα και ταυτόχρονα παρουσιάζεται σαν συννοσηρότητα με διάφορες άλλες αρρώστιες
Στη Βιονευρολογική με τη «δύναμη» των νέων εργαστηριακών εξετάσεων παρακολουθούμε ανθρώπους με προβλήματα του θυρεοειδούς και βρίσκουμε πάρα πολύ τακτικά ένα συνδυασμό απώλειας των θυρεοειδικών ορμονών ή αύξησης των αντισωμάτων με ταυτόχρονη απώλεια της μνήμης
Στα αυτοάνοσα νοσήματα, το κεντρικό νευρικό σύστημα έχει ένα διπλό ρόλο
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, ιδίως νευρολογικού χαρακτήρα, πολλές φορές αργούν να γίνουν αντιληπτά, διότι είναι ή υποτονικού χαρακτήρα ή ο περίγυρος του ασθενούς δεν είναι σε θέση να τα αναγνωρίσει
Όταν έχουμε την υπόνοια για σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός εάν βρίσκουμε κλινικά στοιχεία και από άλλα αυτοάνοσα αντισώματα, όπως π
Ψυχιατρική συμπτωματολογία, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, υπάρχει σε πάρα πολύ μεγάλο αριθμό αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως π.χ. στη σκλήρυνση κατά πλάκας, στον ερυθηματώδη λύκο, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και κυρίως στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto