Μηνιγγιώματα και τα πρώτα κλινικά συμπτώματα
Το μηνιγγίωμα από την αρχή της ανάπτυξης του σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζει έντονη κλινική συμπτωματολογία
Το μηνιγγίωμα από την αρχή της ανάπτυξης του σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζει έντονη κλινική συμπτωματολογία
Υπάρχει ένα δίπολο συμπτωμάτων στην κροταφική αρτηρίτιδα που είναι η κακουχία και η απώλεια βάρους
Το στερητικό σύνδρομο είναι η κλινική έκφραση μιας ψυχικής δυσλειτουργίας που οφείλεται σε μια εγκεφαλική διαταραχή
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Επειδή το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από την ύπαρξη φλεβικών και αρτηριακών θρομβώσεων, σαν πρώτη θεραπευτική προσέγγιση της παθολογικής αυτής κατάστασης είναι η εφαρμογή μιας αντιπηκτικής αγωγής
Μπορούμε να πούμε το δύσκολο στην περίπτωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου δεν είναι η διάγνωση του με τα σημερινά μέσα που διαθέτουν οι γιατροί, αλλά κυρίως η παρακολούθηση της πορείας του και η τροποποίηση της φαρμακευτικής του αγωγής
Παρακολουθώντας τα τελευταία δημοσιεύματα, όπου υπάρχουν αυτόν τον καιρό, και από τις εντυπώσεις μας από τη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι μετά την έγκυρη διάγνωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου, υπάρχει μια πάρα πολύ ικανοποιητική θα λέγαμε μείωση των ηωσινόφιλων σε ποσοστό 95% μετά την ανάλογη θεραπευτική αγωγή
Σίγουρα το υπερηωσινοφιλικό σύνδρομο, από τη δική μας πείρα εδώ στη Βιονευρολογική, κατά κύριο λόγο, προσβάλλει «λευκά» στοιχεία του αίματος και δημιουργεί μια πληθώρα ηωσινόφιλων, τα οποία με τη σειρά τους «προάγουν» μια ανοσολογική αντίδραση που φέρνει μια συγκεκριμένη νοσολογική κατάσταση
Είναι μια δυάδα νοσημάτων, όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας και ο ερυθηματώδης λύκος, που πολύ τακτικά σαν πρώτο κοινό σύμπτωμα εμφανίζουν τη θρομβοκυτταροπενία
Συνήθως οι προεκτάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και οι προβολές του, σε ότι αφορά τη συνύπαρξη του με ένα συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, είναι η εμφάνιση κλινικών διαταραχών με τη μορφή ψυχώσεων και επιληπτικών κρίσεων
Ο ερυθηματώδης λύκος είναι μια χαρακτηριστική κλινική εικόνα που παρουσιάζεται κυρίως με δερματολογική συμμετοχή, αλλά μπορεί να έχει και άλλες ποικίλες κλινικές «εκφράσεις»
Υπάρχουν διάφορα σύνδρομα στη νευρολογία, τα λεγόμενα δυστονικά σύνδρομα, που εκφράζονται κυρίως, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, με σπασμούς του προσωπικού νεύρου και κυρίως γύρω από το στόμα
Εκτός από τη γρίπη κινδυνεύουμε και από τη… γριπολογία λέει ο νευρολόγος – ψυχίατρος Δημήτρης Κουντούρης, ο οποίος δίνει μια επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «ιό του πανικού».
Είναι βέβαια λίγο δύσκολο να φανταστούμε τους ιλίγγους σαν αποκλειστικό σύμπτωμα ή σαν αρχικό σύμπτωμα κάποιων ψυχικών διαταραχών, αυτό όμως συμβαίνει αρκετές φορές και μάλιστα επειδή οι ίλιγγοι είναι τόσο χαρακτηριστικοί και τόσο δυνατοί στις περισσότερες των περιπτώσεων υπάρχει η εντύπωση ότι το πρόβλημα ακριβώς είναι αυτοί, και όχι η ψυχιατρική αιτία που κρύβεται συνήθως από πίσω
Αυτό το δίλλημα τίθεται πάρα πολλές φορές εδώ στη Βιονευρολογική, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά κόρον τέτοιες διαγνώσεις
Μονοσυμπτωματική εμφάνιση κάποιου νευρολογικού στοιχείου στον ερυθηματώδη λύκο ασφαλώς και υπάρχει
Όσο αφορά τον ερυθηματώδη λύκο, ο απλός και ο συστηματικός θεωρούνται δυο διαφορετικές ασθένειες σε σχέση με τα άλλα νοσήματα του κεντρικού νευρικού συστήματος
Τον τελευταίο καιρό στη Βιονευρολογική όλο και πιο τακτικά εμφανίζονται ασθενείς με το πρόβλημα της υπερακουσίας
Ο ερυθηματώδης λύκος είναι δυνατόν να «προχωράει» μαζί με νευρολογικά συμπτώματα, τα οποία κανείς δεν ξέρει από την αρχή εάν είναι «αυτόνομα» ή εάν είναι ένας συνδυασμός δυο ασθενειών ή κάποιας ανοσολογικής αντίδρασης
Ψυχιατρική συμπτωματολογία, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, υπάρχει σε πάρα πολύ μεγάλο αριθμό αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως π.χ. στη σκλήρυνση κατά πλάκας, στον ερυθηματώδη λύκο, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και κυρίως στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto